görende içimde qeribe hissler baş qaldırırdı. Ertesi gün işde, katibe qız meni hansısa xanımın görmek istediyini bildirdi... - Solmaz xanım, sizden ne eceb? – qeyri-ixtiyari soruşdum.O, cavab vermek evezine, elvan dibçeklerle tutuzdurduğum otağıma göz gezdirib: - Esl romantikadır.- dedi. – Deyirem axı, niye bele dadlı-duzlu yazırsınız.Bu cür mekanda daha maraqlı eserler yazmaq olar. Men Solmaz xanımın oxu hara atdığını başa düşdüm. – Elbet ki, dolğun yaradıcılıq üçün gerek stimul ola. - Cemil qardaş, -dedi, mence, yoldaşınız size deyer. Çox üzülürem ki, köçüb gedirik. Sizi gec keşf etdiyim üçün teessüf edirem. - Solmaz xanım el çantasından bir bağlı mektub çıxarıb mene uzatdı.– Bunu götürün, belke istifade etdiniz. Bura yazılanlar da menim taleyimdir.Herçend heyatda xoşbext insan tapmaq çetindir. - Heç de ele deyil, Solmaz xanım. Bezen xoşbext olduğumuz halda onun qedrini bilmirik. Xoşbextlik bizi terk eden kimi özümüzü bedbext hesab edirik. Amma bilin ki, her bir insan xoşbext anlar yaşayır. Sadece, o anları göre bilmek, duymaq lazımdır.Onu yaşamaq üçün insanda yüksek duyum, intiusiya olmalıdır. Xoşbextlik–sevib-sevilmekdir. Xoşbextlik - aile seadetidir. Xoşbextliyin ilkin elameti şükranlıqdır.Allah-Tealanın bütün nemetlerine şükr etmekdir, Allah eşqi ile yaşamaqdır. Gerekdir ki, kimdense ve nedense narazı olmayasan. Çünki narazılıqda sevinc, seadet yoxdur - dedim. Bu vaxt katibe qız elinde çay getirdi. - Cemil müellim, yene nese lazımdırmı? - soruşdu. - Çox sağ olun, xanım qız, eziyyet çekdiniz. Başqa şey lazım deyil, - deye Solmaz xanım meni qabaqladı Solmaz xanım bu defe el çantasından vizit kartını çıxarıb mene verdi. - Amma siz Allah, kimsenin eline düşmesin, yoxsa başım yene derde düşer - dedi. - Narahat olmayın, Solmaz xanım.Sizin bura gelmeyinizden de kimse xeber tutmayacaq. - Solmaz xanımı arxayın etdim. Solmaz xanımın. benizi qaçmışdı, bulud kimi dolmuşdu. Belke de kövrek söze bend idi ki, ağlasın. Ayrılarken, xahiş etdi ki, zerfi onlar köçüb getdikden

<< 1 [2] 3 4 ... 18 >>