Ata, belke, Edalete nese olub?! - Ay qızım, dedim ki, hamı sağ-salamatdır. - Edalet bir aya yaxındır ki, mektublarıma cavab vermir axı. - Qızım, özün de bilirsen ki, Edaletin mektuba cavab yazmağa vaxtı olmur.O heç evlerine de mektub yazmayıb.
Axşam qatarı ile rayona yola düşdük. Seher tezden artıq rayon merkezindeydik.Atam yolboyu nedense dinib-danışmırdı. Avtobusun son dayanacağı Edaletgilin evinin yaxınlığında idi.Men onların heyetlerinde çoxlu adam toplaşdığını müşahide etdim. Atam birden hönkürtü çekib ağladı.Sanki üreyimin saplağı qırıldı. Gözlerimi açanda, başımın üstünde hekimleri gördüm... Edaletin defninden sonra iki defe özümü öldürmeye cehd gösterdim, ancaq bizimkiler imkan vermediler. Onlar intihar edeceyimi bildiyinden meni tenha buraxmırdılar, daime nezaretde saxlayırdılar... Dünyalar qeder sevdiyim insanın qırxı çıxdı. Onun qardaşından gönderdiyi son mektubunu aldım. Mektubda dörd bendlik şeir vardı... Ölürem, Sevgilim son sözüm budur, Nakam eşqimize yas saxlayarsan. Ağlaya-ağlaya günde neçe yol, Gelib mezarımı qucaqlayarsan. Töküb göz yaşını qebrimin üste, Mene eşqimizden salam deyersen. Senin gelişini anlayım deye, Yaralı-yaralı bir ah çekersen. Menim evezime daş mezarımı, Sıxarsan sinene ezizleyersen. Mezarda tek-tenha qalmayım deye,
Qebrimin üstüne bir gül ekersen. Bu gül sevgimizin olsa da sonu, Qoyma ki, o gülü soldura hesret. Meni sevdiyin tek seversen onu, Adını qoyarsan “Nakam Mehebbet.” Men Edaletin şeirdeki vesiyyetine emel edib, qebri üstünde bir qızıl gül ekdim.O qızıl gülü solmağa qoymadım... İnstitutu bitirdikden sonra şeher xestexanalarının birinde işe düzeldim. Sonra valideynlerimin xahişi ile istemediyim, sevmediyim bir qohumumuzun oğlu ile aile heyatı qurduq. Onunsa haqqında danışmağa daha ehtiyac yoxdur. Bir defe xestexanaya ucqar dağ rayonundan xeste oğlan uşağı getirmişdiler.Veziyyeti kritik idi.Tecili konsilium keçirdik. Otaqdan çıxanda uşağın atası gözleri dolmuş halda mene yaxınlaşdı: - Hekim, qurbanın olum, Edaletimi

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 18 >>