sonra açım. Zahiren, nikbin görünse de, onun gözlerinin derinliyinde böyük bir keder buludunun yığıldığını gormek elede cetinlik toretmirdi.

Nedense, bir neçe gün özümü narahat hiss etdim.Bu, evdekilerin de, işdekilerin de nezerinden qaçmamışdı. Bir gün hetta, katibe qız dedi: - Cemil müellim, o qadın sizin yanınıza gelib - gedenden sonra çox fikirli olmusunuz. Üç gün olardı ki, heç ne yaza bilmirdim. Qelemi elime götüren kimi, her şey sanki qeybe çekilirdi... Solmaz xanımgil köçüb gedenden sonra onun mene verdiyi mektubu açdım. O, altı sehifelik yazıda nakam mehebbetinden söz açırdı: “Men Edaletle bir sinifde oxuyurdum. O, elaçı idi, müellimler xetrini çox isteyirdi. Riyaziyyat, edebiyyat, rus dili ve ingilis dili fenlerinden yoxlama yazı işi olanda hamımız Edaletden kömek gözleyirdik. Düzü, Edalet heç kimin qelbini qırmazdı, özü yazıb qurtaran kimi, uşaqlara kömek ederdi. Müellimlerin onu defelerle mezemmet etmesine baxmayaraq, Edalet ele hemin Edalet idi. O metni hemişe ayrıca vereqde yazıb mene ötürerdi. Edalet kimya, fizika ve biologiya fennlerini daha yaxşı oxuyardı. O, hemin fennlerden rayon ve respublika olimpiadalarında iştirak ederdi. Biz 9- cu sinifde oxuyarken Edalet kimya fenni üzre respublika olimpiadasında üçüncü yer tutmuşdu. Mektebde hamı onu “Eynşteyn” deye çağırardılar. Açığın deyim ki, mende kimya ve biologiya fennlerine qarşı maraq ve hevesi Edalet oyatmışdı. O mene hemişe deyerdi ki, senden yaxşı hekim olar. Çünki men de Edalet kimi bütün insanlarla dil tapmağı bacarırdım, onlara isinişirdim. En çetin adamla bele, ünsiyyet qurmağı bacarır, onların qelbine yol tapa bilirdim. İnsanlarla hemişe tebessümle danışardım.Hetta, qızlarımız deyirdi ki, tebessümlü baxışlarına göre sene qibte edirik. Sinif qızlarımızın bezileri bir-birinden gizli Edalete sevgi mektubları yazırdı. Çox-çox sonralar Edaletin özü bunları mene etiraf etdi. Mende ise Edalete qarşı qızlardakı kimi sevgi hissi deyilen şey yox, reğbet ve hörmet hissi vardı. Edalet heç zaman

<< 1 2 [3] 4 5 ... 18 >>