yatırdılar. Rövşen Raqil İradeyse sabah üçün derslerin hazırlayırdı. Naileyse tekbaşına oynayırdı. Qefilden darvazanın tepikle açılması Zernigarı qorxudur. Rövşen den başqa diger uşaqlar içi Raqil daxil olmaqla Zernigarın yanına qaçırlar. Rövşen onlara mehel qoymadan qapıya qaçır. Heyete çıxaraq gelen seslerin ne oldugunu müeyyen etmeye çalışır. Heyetde 10-15 kişi ve tabut. Rövşeni heyetde gören emisi Cahangir ona bir şille çekerek kenara iteleyir Yusifin neşini getirenlereyse Neşi eve aparmalarını işare edir. Rövşen ne ona vurulan şilleni anlayır nede Tabutu. Aniden Zernigarın qışqırıq sesleriyse onu eve dogru qaçmaga vadar edir. Ancaq kimse ona mane olur. Emisi Cahangir onu eliyle tutub saxlayır qucagına alaraq bagrına basır. Guya halına acıyırmış kimi özün gösterir getdikce dogagını Rövşenin qulagına yaxınlaşdıraraq pıçıltıyla bir cümle işledir "Atan kimi seninde axırına çıxacam qardaş oglu"!
Ramile. Ana Raqil qardaş gelib
Gelninin Zernigara müracieti Zernigarı keçmişden uzaqlaşdırır.
Zernigar. Gelirem indi
Ramile. Yaxşı ana
Ramile otagı terk edir ardından Zernigar xanım bütün diqqetini eri Yusifin divardan asılan şekline yöneldir, bir neçe deqiqe şekile diqqetle baxır ve pıçıltıyla "senden sonra balamıda menden aldılar Yusif balamıda"

Zernigar otaga daxil olan kimi Raqil celd ayaga qalxır. Zernigar eliyle oturmasını işare edir ve özüde onun yanında oturur. Bir neçe deqiqelik sükutdan sonra Raqil danışmaga başlayır.
Raqil. Ana bu hefde mehkeme oldu.
Zernigar. Bilirem
Raqil. (Susur)
Zernigar. Rövşenin veziyyeti necedi,?
Raqil. Yaxşıdı ana Rövşen den narahat olma
Zernigar. Nece narahat olmayım (hirsle) balam hebsxanadadı demir barmaqlıqlar arxasında men ona göre nece narahat olmayım Raqil? !
Raqil. Ele demek istemedim onu demek isteyirem ki Rövşen sabah azadlıgına qovuşur.
Zernigar. (Sevinerek ellerini göye qaldırıb ) uca Yaradanım sene min şükür
Raqil. (Susur)
Zernigar. Raqil bala sene qurban olum sabah qardaşını sag salamat mene getir
Raqil.

<< 1 [2] 3 4 5 >>