gözlerindeki buz kütlesi qırıldı. Bir mene, bir tutduğu bileyime baxdı. Sonra celd elini çekdi. Diger elimle sıxdığı yeri ovmağa başladım. Off!

"Tanımadığın insana bu qeder güvenme". Bu adam ne danışırdı?!

"Onu sizden daha yaxşı tanıdığıma şübheniz olmasın". Hecmli dodaqları yana doğru qıvrıldı. Heminki yalançı gülümseme...

"Sene ele gelir" - üzü ciddi veziyet aldı. O baxışlar altında özümü insan qatili hiss edirdim.

"Bunları dinlemek istemirem" - bir addım geriledim. Bir elini beline qoydu, digeriyle alnını qaşıdı. Ne düşünürdü? Birden başını qaldırıb gözlerimin içine baxdı.

"Ondan uzaq duracaqsan". Hıh, bundan artıq ne gözlemek olardı ki, bu adamdan! Sadece öz dediyini deyecekdi.

"İcazenizle" - yanından keçib irelilemeye başladım.

"Suay!" - arxamdan seslendi. Dayanmadım. Dinlemeyecekdim artıq onu! Ne isteyirdi axı menden?!

Senanla eyleşdiyimiz masaya yaxınlaşdım.

"Suay, daha yaxşısan?" - Senan ayağa qalxıb qarşıma keçdi.

"Özümü yaxşı hiss etmirem. İndi getsek bir narahatcılıq olmaz senin üçün?"

"Ne olub?" - narahatlıqla gözlerini üzerimde gezdirdi.

"Bilmirem, getsek yaxşı olar" - celd başını yuxarı aşağı salladı.

* * *

Heyetin gireceyinde dayandıq.

"Daha yaxşısan?"

"He, çox sağol. Bağışla, senin de yemeyini berbad etdim" - gülümsedi.

"Vacib olan sensen" - ele derin baxdı ki, celd gözlerimi qarşıya çevirdim. Bu başqa Senan idi, sanki.

"Suay" - meni seslemesine qarşı yene ona teref çevrilmeli oldum.

"Yaxşı olduğuna eminsen?" - başını azca yana eydi. İndi üzünü daha yaxşı görürdüm.

"Demek istediyin nese var?". Bunu nece hiss edirdi axı? Ayazın onu tanımadığımı söylemesi hele de beynimde dönürdü.

"Yox, heçne yoxdu" - gülümsemeye çalışdım.

"Onda, yemek borcunu ödeyeceyini ümid edirem" - göz vurdu. Bax bu, menim tanıdığım Senan idi. Bu defe ürekden gülümsedim.

"Elbette"

* * *

Eve giren kimi ayaqqabılarımı çıxarıb yataq otağına keçdim. Menevi cehetden o qeder yorğun idim ki...Heqiqeten, bu

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>