nedeki men fehle deyilem. Butun bunlara men sahibem, men buralarin agasiyam artiq. Senin o Seyid agan vara o bele menim yanimda artiq hec nedir!! Men adi bir naxircinin oglu idim! bu kentde! Hec kim bizi saymazdi, bax –elini kenarda dayanmish, agaclarin dibini belleyen qocaya dogru uzadib –bax o qoca kishi vaxt variydi meni ezirdi insanlarin icinde, bu gun menim elimin altinda ishleyir. Istediyim vaxt onu eze bilerem, amma etmirem, men onlar qeder vicdansiz deyilem! Menim atam senin Seyid aganin arvadina nishanli olub, amma toy gunu Seyid Gulsheni goturub qacirdib! Menim atamin nishanlisini! Gulmeli gelir he?! Men oz atamin adi ucun qayitmisham, neceki onlar menim ailemi bihormet etdi kend icinde eynisi men edecem! Tebii ki, seninle! –bir az daha yaxinlashib fisildadi Xedicenin qulagina –sen istesende, istemesende menim olacaqsan!
-sen –Xedice picildadi –senin sevgin, mehebbetin her shey yalan idi?
Mustafa hec ne demedi, sadece qizi bashdan ayaga suzub gozlerine baxdi
-men sene nifret edirem. Eclaf –Xedice iri addimlarla ordan uzaqlashmaga bashladi. Inana bimirdi, cani qeder sevdiyi onu sevmeyib, sadece intiqam ucun Xediceden istifade edib. Qacaraq ozunu eve catdirdi ve hec kimin gozune gorunmeden otagina qalxib yerine uzandu. Bashini balinca sixib honkur honkur aglamaga bashladi
-eclaf!! Eclaf! Men ki, seni sevmishdim! Men ki, senin bir kelmenle sene qayida bilecek qeder sevmishdim! Sen ise hec meni sevmemisen!senin ucun sadece bir vasite olmusham! Axmaq Xedice sende saf saf inanmishdin sevgisine! Off, men axmagam, agilsizam!
Xedice ayaga qalxib yerinde oturdu, goz yashini elinin tersi ile silib
-bundan sonra mende xoshbext olacam! Seni silecem heyatimdan, beynimden!!
***
Gunler bir-birini qovlayardi. Xedice her gun bashini bir sheylerle qatirdiki Mustafa haqqindda dushunmesin, onsuzda Sahibin gelishine sayili gunler qalmishdi, gelen kimide toy edecekdiler deye indde hazirliqlara bashlamishdilar. Seyid her sheyin mukemmel olmasi ucun sanki butun varini

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 133 >>