defelerle beynimden atmaq istesemde olmurdu, hemishe gozlerin gelib gozumun qabaginda dayaniirdi. Mene ilk defe yox deyende bir anliq umidimi uzsemde qerarimdan dinmeyeceyime emin idim, amma seni xoshbext gormurem –bashini ashagi salib, qizin elinden tutdu –bilmirem niye? Mene ele gelir ki, sen menimle xoshbext deyilsen, amma sene soz verirem seni xoshbext etmek ucun her sheyi edecem
-men buna inaniram
Bir qeder sukutdan sonra:
-sahib?
-haycan? Sahib sene qurban
Xedice buna gulumsunub
-senden bir xaishim var, isteyirem ki, men oz ata evinden gelin kimi cixim, duzdur o evde atam, anam yoxdu, amma ora menim ata yurdumdur. Butun bacilar ordan gelin kimi cixib mende kocmek isteyirem
-yaxshi, ele bu gun istesen gedib qalarsan orda, amma tek qalma. Leylada seninle gelsin
-yaxshi –ayaga qalxdi qaiya yaxinlashdiqda –sahib? Sen cox yaxshisan , men shadam ki, sen menimlesen–deyib otaqdan cixdi. Bir iki paltar goturub Leyla ile birlikde oz evlerine yollandilar. Leyla gelenden bu yana birce atasigile getmishdi, ki, ordada Mustafa aganin soragini eshidib teeccublenmishdi. Amma bu barede Xediceye bir soz demek istemirdi. Axshama yaxin qizlar ciraq yandirib yerlerine uzandilar, gece yarisina kimi sohbet etdiler, ushaqliqlarindan, gencliklerinden, Leyla Anarindan, Xedice ise herden Mustafadan soz acirdi, amma yene de Mustafa ile olan sohbeti Leylaya dememishdi. Istemirdiki ozunun aldandigini kimse bilsin, ya da kiminse gozunde Mustafani alcaltsin. Bir xeyli sohbetden sonra Leyla esneyerek
-yaxshi xedishim day yatax gejdi, seher tez durajig
-yaxshi gecen xeyre
-seninde
Saatlar bir-birini qovsada Xedice yata bilmirdi, ayaga qalxib pencereye yaxinlashdi. Dushunurdu, kecmishini silmemishdi amma Sahible geleceyini dushunurdu. Ondan olan ovladlarini, sahible kececek gunleri….
Birden heyetden ses eshidib urkdu. Qapiya dogru yaxinlashdi, ses gelmirdi. Amma ne oldugunu bilmek isteyirdi. Qapini acib heyete cixdi, ele ikice addim atmishdiki kimse tutub divara diredi, eli ile

<< 1 ... 106 107 [108] 109 110 ... 133 >>