gulumsunurdu. esil xoshbext aileye sahib idi, amma bu gun onun hec kimsesi yox idi...
Nermine caylari suzub Xediceye getirdi, her iksi stolda oturub b=susmushdu. Nermine danishmaga csaret etmirdi. Xedice ise ozune gelmeye calishirdi. bir qeder sukutdan sonra xedice sorushdu
- bes sen nece? heyatin nece olub? men hec kim haqqda bilmirem
Nermine bir az susub danishmaga bashladi
valideynlerim vefat etmishdi. qohumlarimdan hec kim mene baxa bilmemishdi deye meni ushaq evine vermishiler. illerle yanima hec kim gelmedi... tek qalmishdim... 18 yashim tamam olan kimi meni atdilar suhaqlar evinden. bilmirdim hara gedim, ne edim? pis yollara dushmek istemirdim bir teher ish tapmishdim amma ordanda cixartdilar. hec yerde ish tapa bilmirdim.. sag olsun Sahib bey... -Nermine bir qeder susdu. Xedice ona fikir verirdi, hele Sahibin adi cekilende bu qadin doluxsunurdu -Sag olsun Saahib bey mene cox komek eledi, demek olar ki, gencliyimden bu yana bu evdeyem ishleyirem, mene yemek verir, qalmaga otaq verib.. Allah ona can sagligi versin, bashimizdan eskik etmesin
-amin, inshallah yaxshi olacaq.. men inaniram ki, o sagalacaq... bes ne ucun bu vaxta kimi evlenmemisen?
Nermine duruxsada ozunu yigishdirib
- bilmirem, evvelce istememishdim, sonrada daha gec oldu, yashland
yashlandim daha -kederli gulumsundu. qarshisindaki caydan bir qurtum alib diqqetle Xediceye baxdi. Xedice bu eve gelenden o qeder ona qarshi kin beslemishdiki icinde , hele indi gozlerindeki kedere diqqet edirdi. uzundeki qirishlara baxmayaraq hele gozel idi. belkede cavan qala bilerdi, ovladlarin itgisi ve yoldashini nolumu onu yixmishdi.
- Sahible biz bir kendde yashamishiq, cox yaxshi insandir, duzdu vaxtile bizim aramizda bir inciklik yaranmishdi, amma mence indi her shey qaydasindadir- picildadi ve cayini icmeye bashladi
***
Xedice sanki dunyadan qopmushdu, hec kimle danishmaz, hec kimle unsiyyet yaratmazdi, evden cole cixmazdi. evinde xatireleri ile qalardi. defelerle qonshularin qaapini doyub onu

<< 1 ... 121 122 [123] 124 125 ... 133 >>