torpagi almaga pulunuz catmirdi, men torpagin sahibiyle gorushub yari pulu odemishdim, qalaanida Mustafa odeyib aldiniz, evi tikmek ucun rzaqlar lazim idi, onlarida men ucuzdan satmishdim , yeni menim adamlarim... hemishe uzaqdan izlemishdim sizin ailenizi, senin xoshbextliyin, meni de xoshbext edirdi. senin gulushun, menide guldururdu. ilk ovladinin urek qusurundann olduyunu sonradan bildim, inanki bilseydim, varimdan ciar sene yardimci olardi, bagishla meni,heyat yoldashinin da sag qalmasi ucun cox calishdim. amma tikintiden yixilanda bashini vurmushdu, zedelenmishdi, ne qeder calishsamda xilas etmek mumkun olmadi... resul.. -dodaq ucu gulumsundu -cox gozel ushaq idi, cox selliqeli idi, ozune hemishe fikir verirdi, o qea kecirende onu xestexanaya aparanda mende tecili yardimda idim, amma xilas ede bilmediler, o da cox qan itimishdi, ustelik bedenindeki yaralar, siniqlar agri da... menim bunlari danishmaq da meqsedim qaysaq baglamish yarani qoparmaq deyil, isteyirem ki, biz birlikde olaq, yeni tek qalmaqdansa gel menimle birlikde yasha. bilirem ki, qefleten oldu, amma dushun xaish edirem, yox deme. tek tenha qalmaqdansa bir evde yashayaq, demirem ki, er-arvad olaq, yox iki dost kimi yashiyaq -bir nece saniye susub -ne deyirsen? yox deme, get dushun yaxshi-yaxshi mene cavabini de
Xedice teeccuble Ssahibe baxirdi, kor olmaq lazim idi ki, sahibin gozundeki sevgini gormeyesen, amma xedicenin bashqa elacida yox idi, teklik onu deli edirdi.
-yaxshi, dushunecem
onlar birlikde kafeden cixib eve getdiler. aradan bir hefte kecmishdi, bu vaxt erzinde sahib xediceni uzaqdan izlemish,yanina yaxinlashmamishdi. xedice ise sahibin fikrini dushunurdu. axir qerarini vermishdi. sadece sahible gorushub, danishmaq qalirdi. 1 hefte sonra sahib Xedicenin qarshisina cixdi
-salam, necesen?
-salam, yaxshiyam, sen.. sen necesen?
-men yaxshiyam, ishlrin necedir?
belece ordan-burdan sohbet ederek eve kimi geldiler. qapi agzinda sahib
-xedice yeginki gelishimin sebebini bilirsen

<< 1 ... 124 125 [126] 127 128 ... 133 >>