onu leylaya dogru bir shey cekirdi sanki. qizin bir qeder toppush yanaqlarindan ayrilmaq istemir hetda daha da ireliye gederek dodaqlarindan tekrar opmek isteyirdi. Amma oz dodaqlarinda kicik duzlu damcini hiss edib geri cekildi, onu aglayarken gormek ve agladanin da mehz ozu oldugunu bilmek... ureyinden sanki bir tel qirildi, qizi qucaqlayib sadece "bagishla seni incitmek istemirdim" demek kecsede ureyinden qurur adlanan vehshi hiss buna manee oldu. saxta gulushlerle qizi bir az kenara iteleyib :
-he balaca coban,bagishlandim artiq get mal-qarani otarmaginda ol. Menden bu qeder-deyib Leylanin uzune baxmadan ordan uzaqlashdi. Ureyinde qeribe hissler bash qaldirmishdi. Az evvel etdiyi etinasizliga gore ozunu soyurdu.
-men axmagam qizi ele de qoyub gedirem. Niye etdim ki, bunu? Mene hec bir ziyani olmayan bu qizi niye incitdim ki? Ilahi, men alcagam, onun ilk opushunu almisham elinden…. Off, men ne danishiram axi, adi bir opushdu, bakireliyi deyil ki… ne olacaq, belke menden evvel kimlese opsuhub? Yox, opushmez, o tecrubesizdir…Anar etiraf ele sen alcaqsan… sen eclefsan, off Leyla… Leyla….
Leyla Anarin gedishinden sonra bir nece saniye onun arxasinca baxdi, Anarin gozden itmesi ile yere cokub honkurmesi bir oldu. Anarin ona toxunmasi ile, bir nece saniyede xeyallar qursada “menden bu qeder” sozu ile her shey yerle-yeksan olmushdu. O Anara qarshi olan hisslerine ad vermemish bashqa hissler yashamishdi. Bu ise onu incidirdi, ozunu lekelenmish hiss edirdi…
Xedice yene seher erkenden ayilib,heyet bacani seliqeye saldi. Toyuqlari heyete buraxib den sepmeye bashladi. Dodaq ucu da zumzume edirdi. Az qalmishdi, 15 gun sonra shehere gedecekdi, oxuyacaq, ozune ve bu kende gun aglayacaqdi. Her kesi ayildib Seyid beyin caynagindan xilas etmek ucun calishacaqdi… bunlar xedicenin xeyallari deyildi, bunlar onun meqsedleri idi…. Duhsundukce bele uzunde tebessum yaranir, agzi qulaqlarina kimi catirdi. Ele bil indi hiss etmishdi, kimse ona baxirdi, bashini qaldirdiqda ona baxan

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 133 >>