Sahibi gordu. Qashinin birini qaldirib teeccuble ona baxdi, evlerine dogru cevrildi, hec kim yox idi. Elinde ki, denle dolu qabla sahibe yaxinlashib dedi:
-salam, nese lazim idi?
Sahib xedicenin ona unvanlamish sualina ureyinde “sen” deyib:
-xeyr sadece burdan kecirdim, musiqi eshitdim, bura boylandim. Cox gozel sesiniz var
Xedice bir qeder utanib :
-cox sag olun, amma getseniz yaxshi olar, sizi burda gormesinler… ayib olar…
Xedicenin medeni shekilde onu “qovmasina” pis olsada eslinde haqqda verirdi, bura kend yeri idi, burda her sheyi soz edirdiler…. Sahib suyu suzule-suzule evlerine qayitdi, xediceden bir deqiqe ayri qalmaq istemirdi. Hisslerinden emin idi, butun gece dushunmushdu, o sevirdi Xedicesini…Buna gore de anasi ile danishib, Xediceni istemeye gonderecekdi valideynlerini. Yeyin addimlarla eve telesib iceri kecdi. Ev ehalisi qalxmish, yemek yeyirdiler. Ozunu sufreye catdirib genish tebessumle masa bashina eyleshdi. Her kes ondaki bu sevinci hiss etsede yemek zamani hec kim bir kelmede danishmadi. Sahib o yemeyi nece yedi, hec ozude bilmedi, yemek biten kimi ozunu anasini otagina salib:
Ana, seninle danishmaq isteyirem-dedi
Gulshen xanim cox agilli qadin idi, oglunun bu hallarindan shubelenmishdi
-gel otur danishaq oglum, ne olub sene bu iki gunde bir tehersen
-ana senden bir qiz haqqindan sorushacam.
Gulshen xanim “qiz” sozunu eshidib uzune boyuk tebessum yerleshdirdi,arzulari bir-bir gercekleshirdi.
-kimdi ki, oglum?
-ana qizin adi Xedicedir, Atasinin adi Eyyubdur.
-hee, xedishi deyirsen? Taniyiram oglum vay yaman dehshet qizdi. Gor kimi beyenmisen..Heyasizdi, heyasiz… kendde hec kim onu ogluna almaz, qiz unuverstete girif, hele ushaqliqdan savadliydi,agilliydi, hesh kimle dil tapmazdi o. ay ogul amma senle yola geder, vallah, sende oxumushsan, o da oxumush. Ele bir-biriniz ucun yaranmisiz… ne deyrem atanla danisharam gorum ne deyir?
-ana, atami razi sal, menim o qizdan cox xoshum gelib.
Gulshen oglunu qucaqlayib
-yaxshi oglum, razi

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 133 >>