sene qarshi bu vaxta kimi hormetsizlik etmemishem, ne demisense menim ucun qanun olub yerine yetirmishem butun isteklerini, sozlerine qulaq asmisham hemishe. Senden xaish edirem, bir defe de olsun sen menim isteyimi yerine yetir ve o qizi istemeye get. Eger getmesen, men buralardan gedecem, ve bir de geri gelmeyecem. Men anami gozu yashli seninde boynu bukuk qoymaq istemirem. Amma eger isteyimi yere salsaniz men buralardan birdefelik gedecem.
Sahib susub atasinin reaksiyasina baxdi, seyid qashlarini duyunleyib sakit dayanmishdi, oglan atasindan bir hereket gormeyib bunu “yox” olaraq qebul etdi, odur ki, ayaga qalxib qapiya yaxinlashdi.
-yaxshi, bu gun axsham qizi istemeye gedeceyik
Sahib sevincle atasina baxdi, seyid ise ne qeder eyyuble qohum olmaq istemesede birce oglunu itirmeyide goze ala bilmezdi. Qapinin arxasinda dayanmish Gulshen sohbeti eshidib celd xidmetcini Selminazgile xebere gonderdi. Az kecmedi ki, Selminaz bu xeberi bilib evi bashdan tokub yigishdirmaga bashladi. Xedice ise her sheyden xebersiz kicik bir qayanin ustunde oturmushdu…
Artiq axsham dushmushdu. Eyyub eve gelib xeberi eshitdikde bir qeder duruxsada hec ne demeden oturub qonaqlari gozlemeye bashladi. Selminaz ise el-ayaga dushub butun hazirliqlari gormushdu. Xedice axshamin dushduyunu gorub eve geldi. Evdeki abu-havadan hec xosh-hal olmamishdi. Diger otaga kecib Zehrani qiraga cekti:
-ne olub bu evde?
-bilmirsen? Hem sen haralardasan? Sene elci gelibler, sen ise ortaliqda yoxsan?
-ne ? elci? Kim?-demishdi ki, acilan qapidan sahib, gulshen ve Seyidin geldiyini gorub duruxdu. Gozlerinden qezeb cixirdi. Tek arzusu atasinin yox demesi idi. Axi o seyide ve onun ailesine nifret edirdi… onun meqsedleri, istekleri var idi…
Artiq bir xeyli vaxt kecmishdi, bu vaxt erzinde Xedice iceri kecmemishdi. Seyid ise sakit oturmush herden bir sohbetlere qoshulurdu. Esas sohbet eden ise Gulshen ve Selminaz idi. Seyid ise emin idi ki, ona yox deyen olmayacaq. Odur ki, qadinlarin sohbetinden

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 133 >>