qacsan gelib o bakinin kucelerinde suruyerem seni. Eshitdin ?! hele dunenden bu yana hayifliyam senden! gul kimi oglana “yox” dedin! bashin catmir senin. Gederdin de! Bir elin yagda, bir elin balda yashayajaxdin! Ele bil oxumaqnan ne qazanassan!
Xedice anasina fikir vermeden otaga kecdi, atasi yerde oturub fikre dalmishdi. Yaxinlashib atasini qucaqladi.
-ata, men bilmirdim leylanin qacacagini, inan ki, bilmirdim
-bilirem qizim, men sene inaniram.
-bes indi nece olacaq?
-bilmirem qizim-deye qizinin saclarini opdu –qalx hazirlash gedek qesebeye , senide yerleshdirim, ureyim rahat olsun.
Xedice gulumseyerek atasinin boynunu qucaqladi:
-ata sene soz verirem, bashini ashagi etmeyecem
-men sene inaniram, qalx qizim qalx vaxt gedir, gecikmeyek.
Xedice ayaga qalxib uz-elini yudu, yemek yemeye hevesi de yox idi. Odur ki, hazirladigi kicik cantani ciynine ashirib qapiya yaxinlashdi. Bacisi ile gorushub ona “agilli” olmasini tapshirdi, anasi Selminaz ise sadece agiz ucu “yaxshi yol” deyib iceri kecdi. Xedice anasinin bu etdiyine pis olsada ozunu pis fikirlere koklememeye calishdi. Onsuzda bu seher ele de xosh acilmamishdi. Atasi ile birge yolda dushduler. Onlar getdikden bir qeder sonra Seminaz bir dolca suyu arxalari ile boshaldib, goz yashlarini sildi….
***
Seyidgilde geceden bu yana soz-sohbet davam edirdi. Seyid o qapiya getmeye mecbur etdiyi ucun az qala evdekileri bogub oldurecekdi. Anarinda xebersiz getmesi gerilmish esebleri bir az daha artirmishdi. Sahib oz otagina cekilmish dushunurdu, bele olmayacaqdi. Atasina beled idi, bilirdi ki, birde o qapiya geden deyil, odur ki, mueyyen qeder vaxtin kecmesini gozlemeliydi. En azindan ara durulmaliydi bir qeder. Amma burdada dayana bilmirdi. Ustelik Anarin xebersiz getmesi onu bir az da sixirdi. Axi ne olmushdu ki, Anar birden-bire xebersiz cixib getmishdi. Bilmirdi oz halini mi dushunsuz ya dostunun bashina gelenleri.
Seyid ise evde hec kimle danishmir, hetda mumkun qeder uzlerine de baxmirdi. Herden goz ucu

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 133 >>