Gulshene baxar, qadinin da ona baxdigini gordukde kuskun ushaqlar kimi gozlerini suzdurerdi. Gulshen bir nece defe barishmaq ucun iki stekan cay suzub uzbeuz oturub, danishmaq istesede Seyid qadinin ona sari geldiyini gorub ayaga durub gedirdi. Eslinde o Gulsheni cox sevirdi. Belke qederindende cox, amma ozunden seviyyece ve imkanca cox – cox ashagi olan bir kendlinin yaninda qururu sinmishdi. Bu deqiqe ne oglu ile , ne de arvadi ile barishmaq qulagina girmirdi. Beyninde firlananlar yalniz Eyyubu incitmek, onu butun kendin gozunden salmaq ve bihormet etmek idi…. Gulshende hemcinin bu cur olacagini bilmirdi. O dushunmushdu ki, qizi verecekler hec bir artiq-eskik soz olmadan, amma dushunduklerinin eksi olmushdu..Sahib evde sixilirdi, Xedicenin yox demesini hezm ede bilmirdi. O da hadiselerin bele cereyan edeceyini dushunmemishdi. En azindan Xedicenin utancaq kend qizlarindan oldugunu ve atasinin sozunden cixmayacagini, ona ere geleceyini dushunmushdu. Hetda dushunmekle qalmamishdi, artiq her sheyin bele olacagina “emin” idi. Amma ne deyibler, sen saydigini say, gor felek ne sayir….
***
Eyyub Xediceni Baki Dovlet Universtetinin yataqxanasina getirib otaga yerleshdirdi. Xedice heleki otaqda tek oldugundan celd atasi ucun cay ve yungul yemek hazirlayib sufreye duzdu. Yol boyunca hec biri danishmamishdi. Xedice seher yalan danishdigina gore mumkun olmadiqca atasi ile danishmirdi. Qorxurdu ki, atasi onun uzunden yalan danishdigini basha dusher. Eyyub ise qizinin oxumaq tereftari olsada bir terefdende kend ehalisinin dar dushunceliyinden, onu qinamasindan cekinirdi. Cunki kenddekilerin fikrine gore shehere geden qiz “pozgun”olub geri qayidir. Eyyub ucun cetin olacaqdi 4 il dozmek….
-ata? –deye Xedice dillendi. Baxmayaraq ki, yemek hazirlanmishdi, sufreye duzulmushdu. Lakin Eyyub elini ne coreye, ne de caya uzatmamishdi.
-he qizim? –Eyyub bashini qaldirib qizina baxdi. Xedice atasinin gozlerindeki narahatligi basha dushmushdu. Yerinden qalxib atasina sarildi:
-ata men

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 133 >>