baxdi. Bu hemin oglan idi. Yene ozunden asili olmayaraq dili topuq vurmaha bashladi:
-men, men bakida. Yeni bakida oxuyuram, burda yashiyiram –gucle sozler agzindan tokuldu. Oglan ise sade tebessumle ona baxirdi. baxishlarini qizin butun uz cizgilerinde gezdirib boynunda saxladi. Xedice onun baxishlarindan tesire dushmushdu, gozlerini cekmeden oglana baxirdi.
-men Bakida oluram, burda qohumum yashayir ona tez-tez deymeye gelirem.
-he… he… lap yaxshi. Kimdi? Yeni qohumunuz
-pervane adli bir xanimdir. Eshitmisiz? Menim xalamdir –deye oglan diqqetle Xediceye baxdi. Onun baxishlarindan heyecanlanan qizcigaz sadece –yox tanimiram –deye cavabladi. Belke dushunseydi eslinde Pervane adli birinin kendlerinde yashamadigini bilecekdi…
-adim Mustafadir.
Xedice heyecanindan danishamgi da unutmushdu. Sadece oglanin gozlerine baxirdi. mustafa ise cavab gozleyirdi. Tebii ki, uzundeki tebessum hec eskik olmamishdi. Qizdan ses cimadigini gorub ozu dillendi:
-bes sizin adiniz nedir?
-xe..di..ce
-shad oldum tanishligimiza…
Xedice sanki indi ayilmish kimi utanib bashini ashagi saldi. Az evvelki “key” baxishlarini yigishdirib uzunu pencereye teref cevirdi. Ve yol boyunca Mustafa terefe baxdi. Hem utancaqligindan, hem de ozune olan hirsinden….
Zehra yeni mektebde, yeni dostlarin arasinda sixilsada onlarin arasinda bir genc Zehrani goz alti etmishdi. Ondan gozlerini cekmir, butun ders boyu onu izleyirdi. Zehranin uzun saclari ilk evvel diqqetini cekmishdi. Zehra ise sadece fikrini muellime yoneltmishdi, onun agzindan cixan her kelmeni beynine yazmaga calishirdi.
***
Xedice Bakiya catib avtobusdan dushdu. Yuku coxda agir deyildi. Cantasini ciynine alib getmek isterken Mustafa onu sesledi
-xedice?
Xedice dayansada arxaya baxmaga utanirdi helede. Mustafa yeyin addimlarla ozunu ona catdirib uzbe-uz dayandi.
-seninle tanish olmagima cox shad oldum, ama men seni ele burdaca unutmaq istemirem.
Mustafa danishdiqca Xedice reng alib reng verirdi utancindan. Mustafa ise qizin

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 133 >>