her gun universtede oturub-getire bilerem.
-yo..ox lazim deyil…
-niye? Men dushunmushdum ki, bu qeder sohbetden sonra biz dost olmushuq…
-yo..x ayibdir.
Mustafa gulumseyib qizin qolunu buraxdi
-yaxshi sag ol –deyib getmeye bashladi. Xedice ise ilk defe idi ki, qeribe hissler kecirirdi, her sheyi unutmushdu, sadece aglinda Mustafa var idi. Bir anliq qorxu burudu icini “ya birde gore bilmesem onu? Yox… istemirem getsin…”
-mustafa bey…
Mustafa ayaq saxlayib gulumsundu. Uzunu ciddileshdirib geriye cevrildi:
-beli, Xedice xanim
Xedice bir iki addim yaxinlashib dedi:
-amma hefte sonu eger ishiniz yoxdursa… yeni hefte sonlari….
-hec bir ishim yoxdur meselen ele gelen hefte bu vaxti burda sizi gozleyecem
Xedice gulumseyib
-sag olun –deyib yataqxaya daxil oldu. Onun gedishini izleyen Mustafa sadece icinde dushundu “Eyyub dayi bagishla meni…. Amma atamin qisasini men almaliyam….”
Xedice iceri kecib ozunu yataga atdi. Cantani divarin kuncune atdi. Uzunde tebessumle elini qelbinin ustune qoydu, suretle doyunurdu.
-ne olur mene? Ilahi o nece yarashiqlidir…. Uzunun sertliyi… hele tebessumu menim aglimi alir. Off Xedice sen bura oxumaga gelmisen, kimlese danishmaga yox. Amma yarashiqlidir… deyesen indi Leylani basha dushurem… goresen o necedir? Hec meni yada salmir, mektub da olsa yamir. Basha dushurem seni Leyla, of burda olsaydin danishardim seninle… -deyib dodaqlarini buzdu. Ve birden xatirladi Sahibi… axi atasina soz vermishdi, 3 il sonra Sahible evlenecekdi.. ne edeceyini bilmirdi amma bir sheyi dushunurdu “Mustafani itirmek istemirdi”
Bolum sonu…Leyla Xedicenin qoluna girib zala getirmishdiki telefon zeng caldi. Nermine desteyi qaldirmaq istedikde
-men goturerem -deye xedice bashi ile Nermineye cixmasini bildirdi. desteyi qaldirdi:
-alo, salam Qurbanov Sahibin evidir?
-beli, buyurun, men heyat yoldashiyam
-Xedice xanim, Sahib bey oyanib ve sizi gormek isteyir
-yaxshi gelirem indi -deyib desteyi asdi.
-Kim idi? -leyla maraqla

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 133 >>