gucle gulumsunub :
-shey men Seyid beyle danishmaq isteyirem
-eshidirem –deye Seyid yuxari pillekenlerde dayanib qizi bashdan-ayaga suzdu –xosh gelmisen, gel yuxari danishaq –deyib Seyid yuxari oz otagina cixdi. Xedice de onun ardinca. Otaga girdikde Seyid ayaq uste dayanib cole baxirdi. xedice agzini acmaq istedikde Seyid onu qabagladi
-her shey nece deyishdi, zaman ne tez otub kecdi. Kimin aglina gelerdiki sen boyuyuf oxumaq eshqine dusheceysen?
-seyid bey men …
-qoy bitirim sozumu. Menim Sahibim menim her sheyimdir, ailem menim ucun her sheydan vacibdir. Bilirem butun kend meni pulgir, ozunden razi kimi taniyir. Amma hec kim dushunmur ki, meni de bu hala qoyan ele butun kenddir –arxaya donub –gelish sebebini bilirem, pulu verib Sahible evlenmekden kececeksen. Amma OLMAZ! –qiza dogru yaxinlashib sozleri piciltili shekilde hecalamaga bashladi –ol-maz…. Sahibin seni nece istediyini bilirem, sen getsen onun ne hala qalacagini ise tesevvur etmek istemirem. Oglum her sheyden butun kagiz parcalarindanda onemlidir mene, get oxumaginin ardinca. Amma qulaginda sirga ele: “Seni ancaq olum ayirar oglumdan!”, istesende istemesende. Mektebi bitiren kimi de sahible evlenirsen. Sonrada gedersiz haraya istesez –kicik masanin ustundeki qutuya yaxinlashib acdi, icinden uzuk cixarib qizin barmagina taxdi.
Xedice yerinde quruyub qalmishdi, dili soz tutmurdu
-bu menim ailemden qalma yegane uzukdur, indi senindir
-men istem..
-isteyirsen, istemesen bele istemelisen!
-men..
-gede bilersen
Xedice hec ne demeden otaqdan cixdi, Gulshenin onu seslemesine dayanib ozu yashli
-sag olun, men..men avtobusa gecikirem… -deyib evden cixdi.
Qizin aglayaraq evden cixmasina teccublenen Gulshen yuxari cixib Seyide aciqlandi
-yene ne deyib qizi aglatdi? O bizim qizimiz sayilir!
-men hec ne demedim –bir az Gulshene yaxinlashib kelagayidan cixmsih saclarina sigal cekdi –sadece dedim ki, bizde onun valideynleri sayiliriq ne vaxt neyese ehtiyaci olsa cekinmesin
-inanmiram, qizin gedishi

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 133 >>