qalib. Birden sanki tufan qopdu goyun vahimeli sesi burudu her yani. Qefilden yagiw bawladi, yagiwin sesi onu dahada qorxuzurdu. Eslinde bu qorxu deyildi, sadece olaraq darixirdi. Qulagina qeribe sesler geldi hemin an. Sanki kimse ''(YAGIWLI HAVADA GEZMEYI COOX XOWLAYIRAM, ELIMI BERK BERK TUT VE HEC ZAMAN BURAXMA, GOZLERINE BAXMAQDAN DOYMUMUYACAM ....)'' deyirdi. ''O'' berk-berk qulaqlarini tutdu. Artiq gece yari olmuwdu, ''o'' yuxuluya bilmeyeceyini bilsede yatmaq qerarina geldi. Allahim mene komek ol dedi ve buz kimi yorganina burundu. Seher olmuwdu, ''o'' derin yuxuya getmiwdi, sanki nece gecedir yatmirmiw kimi. Azan cekilirdi ses onun otagina tam aydin gelirdi. ''O'' Azan sesine oyandi, yatagindan cixaraq halsiz bir wekilde destemaz aldi ve namazini qildi. ''O'' ilk defe olaraq namazinda Allaha (birdefe olsada bele onun gozlerine baxmagi nesib et menne) deye dua etdi. Indi onun ureyine bir sakitli cokmuwdu. Namazini qildiqdan sonra metbexe kecib 1 fincan kofe icib iwe getmeye hazirlawdi. ''O'' hazirlawib evden cixdi, sakit addimlarla iw yerine catdi.
''O'' bir Liseyin cox savadli, mehriban ve cox sevilen muellimlerinden biri idi. Amma bu gun hec evvelki gunlerki kimi deyildi. Wagirdleride bunu hissetmiwdi...
''O'' derslerine girir dersini kecir ve, zengin sesini ewider ewidmez sinif otagndan cixib heyetdeki qocaman cinar agacinin altindaki skkamyada otururdu. ''Onun'' bu gunluk ders saati bitmiwdi, liseyden cixib eve getmeli idi. Lakin eve getmey istemirdi. Biraz weheri gezmey qerarina geldi, ve elinde ders kitablari asta asta yerimeye bawladi. Fikri darma daginiq olan muellim heckese baxmadan, heckesi hissetmeden insanlarin arasinda itdi. Biran aglina deniz kenari geldi... ''O'' deniz terefe yolunu deyiwdi ve deniz kenarina catdi. ''O'', derin derin
denize baxirdi, yene fikirler, yene kecmiw (uzaqda olmayan o kecmiw), onu bogur ve sanki ona sen gunahkarsan deye bagirirdilar. Bu menzeredende bezen muellim evine getmey qerarina geldi. Ve, geri donerek evinin

<< 1 [2] 3 4 ... 61 >>