qaçır
Cahangir. Özüm bilerem harda çıgıraram. Ev menim evimdi mende burda çıgırıram sen kimsen
Rövşen. Senin evin hardan oldu alçaq ev menim atamın evidi
Cahangir. indi menim evimdi qardaş oglu. Atan yoxdu artıq çoxdan geberib
Rövşen. Ograş atam haqda ele danışma seni tike tike ederem
Cahangir. (Gülür ) sen meni tike tike edeceksen? Hansısa cılız itin küçüyü meni tike tike edecek?
Rövşen hirsle onu üstüne dogru qaçaraq onu yere yıxır. Yerden hir daş götürüb Cahangirin başına çırpır, Cahangirin başı yaralanır. Raqiı celd özünü Rövşene yetirib Rövşeni zorla Cahangirin üstünden çekmeye çalışır. Ancaq esebden gözleri dönmüş Rövşene Raqilin gücü çatmır. Bunu gören Zernigar evden çıxıb Rövşeni qolundan tutub kenara çekir. Sert bir şille vurur Rövşene. Rövşen eliyle üzünü tutub sakit dayanır. O anda Cahangir eliyle Zernigarın saçından yapışıb onu yere atır bir iki tepik çekir. Bunu gören Raqil anasını emisinin elinden almaga çalışır ancaq bacarmır Rövşen yeniden emisinin üzerine atılır ancaq bu defe onun istediyi kimi alınmır emisi onu eliyle yere iteleyir. Cahangir yeniden Zernigarı döymüb söymeye başlayır. Yere yıxılan Rövşen anasını emisinin elinden qurtarmaga çalışır ve aniden evden çıxanda cibine qobıçagı yadına düşür. Celd ayaga qalxaraq bıçagı cibinden çıxarıb emisinin üzerine atılır ve elindeki bıçagla emisinin qarın nahiyesinden yara açır. Cahangirin hemin an gözleri qaralır ve yere yıxılır. Zernigar gücle ayaga qalxır ve xırıltılı sesle "seenn ney ne din? "....
Rövşen keçmişini fikirleşerek özüde bilmeden yuxuya dalmışdı.
Bir gün sonra.
Saat 8:00. Rövşen her kesle sagollaşaraq kalondan çıxdı. Onu müşayiet eden nazorlarla beraber reisin kabinetine girdi, hebsxanaya gelerken ondan alınan eşyalarını kabinetden götürerek çıxır. Nazorlar onu hebsxananın demir darvazalarınadek müşayiet edir.
Bir neçe deqiqeden sonra demir darvazalar açılır, ve Rövşen arxaya çevrilib demir barçaqlıqlara nazorlara diqqetle baxır ve pıçıltıyla "yene qayıdacam" kelmesini

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>