Gülümsedi. Ayaz gülümsedi!

"Gel, Qırmızı" - bir addım mene doğru atdı. Qaba ellerini uzadaraq çevik hereketle kemeri açdı. Utanmışdım. Çox qabiliyyetsiz biriyem! Kaskı başımdan çıxaran kimi saçlarım küleye qarışaraq öz azadlıqlarını elan etdi. Bir elini terddütle qaldırıb üzüme düşen saçı qulağımın arxasına verdi. Göz-göze idik. Havanın qaranlıq olmasına baxmayaraq qara gözleri ay işığında parıldayırdı. Nefesim kesilirdi sanki. Yene ele ala bilmediyim hisslerim baş qaldırmağa başlayırdı. Boğulacaq kimi olmuşdum. Bir addım geri atdım.

"Şey...bura niye geldik?"

"Çox sual verirsen" - kaskı motosiklete qoyub irelilemeye başladı. Yene buz torbası qayıtmışdı! Off! İti addımlarla ona çatmağa çalışdım. Bir neçe metr getdikden sonra kiçik arabanın qarşısında dayandıq.

"Salam, Kamil dayı" - çiyninde desmal olan yaşlı kişi Ayazın sesin eşiden kimi gülümseyerek bize teref çevrildi.

"Ooo salam, oğlum, xoş gelmisen!" - olduqca canfeşanlıqla Ayazı qucaqlayınca Ayaz da eyni terzde qarşılıq verdi. Qarşımdakı menzereni heyranlıqla izleyirdim. Yaşlı adam onun keçilmez qala divarlarını qırmış, saraya daxil ola bilmişdi. Qollarını Ayazdan ayırıb mene teref çevrildi.

"Xanım qızımız kimdi?" - danışdıqca enib-qalxan uzun bığları onu şirin gösterirdi.

"Yoxsa?" - bic terzde gülümseyerek işare barmağını Ayazın qarşısında salladı.

"Ay seni" - elini mene uzatdı - "Xoş gelmisen, gelin qızım". Ne?! Ne gelini?! Çaşqınlıqla gözlerimi Ayaza çevirdim. O da menim kimi teeccüblenmişdi. Hörmetsizlik olmasın deye celd Kamil dayının havadakı elini tutdum.

"Şey, men, geli-"

"Kamil dayı, yaman acmışıq, bize hemişkinden düzeltsen" - sözümü kesmesine qarşı çaşıb qaldım. Etiraz etmeyime imkan vermemişdi. Niye axı?! Yaşlı adam her şeyi sehv başa düşmüşdü.

"Elbette oğlum, siz keçin eyleşin" - celd qaçıb arabanın içine girdi.

Ayazın yandakı kiçik taxta stula eyleşmeyi ile men de onun qarşısında yerimi aldım. Bir addım uzağımızda olan denizin sesi hezin musiqi kimi insanın

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 17 >>