qaranlıqda içinde ne olduğun görmemişdim.

"Sadece, ye" - yene özüne mexsus terzde cavabını vermişdi. Bu qeder çetin idi demek? Tereddütle çöreyin kenarından dişledim. Mmm...Çox lezzetlidi. İndi anlamışdım, bunu sadece yeyende anlamaq olar.

"Kamil dayı bu işin ustasıdı" - dedi Ayaz gülümseyerek.

"Hoç şobhom yoxdu" - ağzım dolu olduğu üçün qeribe cümle alınmışdı. Biraz daha böyük dişledim çöreyimden. Mmm...

"Yavaş, Qırmızı, boğulassan"

"Boğulsam qaldırıb denize atarsız. Sizin de canınız qurtarar" - qaşları havalandı.

"Sen boyda qızı qaldırım, sonra da belim ağrısın?". Yuh! Öküz, Ayaz!

"Çox fedakarsınız"

"Emin ol ki, bunu ilk deyen sen deyilsen". İnana bilmirem! Bu deqiqe menle atışırdı!

"Ne işin var gelin qızımla?" - deye Kamil bey bize yaxınlaşıb masaya iki eded ayran qoydu. Gelin qızım?! Şükür, denizin sahile vuran lepelerinin sesi üreyimin döyüntüsünü basdırırdı. Vereceyi reaksiyanı ölçmek üçün Ayazın üzünü diqqetle inceledim. Sadece yemekle meşğul idi. Bu sözü nece bu qeder adi qarşılayırdı axı?

Kamil bey yandakı stulu çekib eyleşdi.

"Gözel qızım, bilmirem bu odun parçası nece senin kimi zerif xanımın könlünü qazana bilib, ancaq şübhen olmasın üreyi yumyumuşaqdı" - boğazımda qalan tikeni zorla uddum. Bu adam, heqiqeten, her şeyi yanlış anlamışdı. Doğurdan, Ayaz üreyimi qazanıbmı? Yox! yox! Bu mümkün deyil! Ah, Kamil dayı , onun qala divarlarını qıra bilmirdim ki içindeki sarayın möhteşemliyine şahid olum.

"Odun parşçası?" - Ayaz qaşları havalanmış terzde bir Kamil dayıya, bir mene baxırdı. Ağzındakı tikesini sol terefe yığdığı üçün yanağı şişmişdi. Bu veziyyetde o qeder şirin görünürdü ki...

"Ancaq inanıram, gelim qızım, sen bu odunu yonacaqsan" - birden ösküreye boğuldum. Kamil dayının uzatdığı ayranı celd başıma çekib qida borumda ilişib qalan çöreyi ireli iteledim. Öskürekden gözlerim yaşarmışdı.

"Qırmızı, yaxşısan?" - Ayazın narahtlıqla seslenişine cavab olaraq, sadece başımı salladım. Ohh...Nefesim kesilirdi

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 17 >>