sadece, bu idi? Bu qeder sade?! Bes, niye Senanla keçirdiyimiz o qeder xoş vaxtda bele hiss etmirdim? Bes, Nerminin zarafatlarından cana doyduğum zamanlarda niye? İçimdeki xoşbextlikde esas rol Ayazınmıydı? Ona olan hisslerime aydınlıq getirmeli idim. Yoxsa bu tesvirsiz duyğuların içinde boğulacaqdım.

* * *

Taksiden enib üzümde dünenden qalma gic gülümsemenin müşahidesi altında iti addımlarla şirkete doğru addımlayırdım. Bu seher o qeder enerji doluydum ki...Uçacaqmışam kimi hiss edirdim. İçeri daxil olub iyirmi-ikinci mertebeye qalxdım. Yene Ayazla qarşılaşacaqdıq ve bu meni o qeder heyecanlandırırdı ki...

"Suay, gözle" - Senanın sesinin eşitmeyimle ayaq saxlayıb geriye çevrildim.

"Haralardasan? Dünen otağına geldim yox idin". Ah, ona demeyi unutmuşdum.

"Ayaz bey layiheye nezaret etdiyi üçün, artıq onun otağında çalışıram" - üzündeki cüzi gülümseme de yox oldu. Elini saçlarından keçirib arxaya daradı.

"Buna ehtiyac yox idi"

"Ayaz bey bele istedi" - üzünde memnuniyyetsiz ifade yarandı.

"İnan mene, Ayazın istediyi başqa şey var". Bu da ne demek idi? Niye bir-birlerine qarşı şifreli sözler istifade edirdiler?

"Anlamadım". Birden qollarını mene doladı. Çaşqınlıqla elece qaldım. Bu hereket de ne idi? Gözlerimi etrafda gezdirdim. Şükür, here öz işinde idi.

"Getmeliyem. Arif bey meni gözleyir. Helelik" - deye qulağıma fısıldayıb yanımdan uzaqlaşdı. Dehlizin ortasında elece qaldım. Heç bir şey anlamamışdım.

Bu veziyyetin çox üstünde durmayaraq geriye çevrilib Ayazın otağına yaxınlaşdım. Qapıya vurmaq isteyen zaman açıq olduğunu gördüm. Tereddütle içeri addım atdım. Arxası mene dönük idi.

"Gecikdin" - sesi ürkütcü idi. Hem, menim geldiyimi nece anlamışdı? Qolumu qaldırıb saata baxdım. Sadece, beş deqiqe...

"Üzr isteyirem, bir daha olmaz" - artıq gerilirdim.

"Üzr isteme, sene dedikleri ele!" - sesini yükseldib mene teref çevrildi. Anınca bir addım gerilemeli oldum. Qara gözleri qığılcım kimi yanırdı. Bu adama ne olmuşdu bele? İki

<< 1 ... 14 15 [16] 17 >>