baxırdı.

"Sebrimi sınama, Melek!"

"Seni o sürtü-" - Ayaz sert terzde çenesinden tutub divarla arasına sıxışdırdığı üçün sözü yarımçıq qaldı. Sanki ayaqlarım yere yapışdı. O qadın mene ne dedi?!

"Suay, çöle çıx!" - dedi Ayaz gözlerini bir an bele Melekden ayırmadan. Yene eyni hereketi edirdi! Mene özümü müdafie etme imkanı vermir! O hedsize dersini özüm verecekdim!

"Çıxmıram!"

"Suay, çöle!" - yüksek çıxan sesine qarşı dik atıldım. Yene arada men qalırdım! Ancaq bu defe teslim olmayacaqdım!

"Heç yere getmirem! Kimse menle bu terzde davrana bilmez!" - qığılcımtek yanan gözlerini mene çevirdi.

"Suay, ya çıxarsan, ya da...!"

"Ya da ne?!". Meleyi buraxıb üzerime gelmeye başladı. Bileyimden tutub arxasınca çekişdirdi. Ne baş verdiyii anlamağa çalışarken özümü qapının arxasında tapdım.

"Ahh!" - hirsle ayağımı yere vurdum. Deli olacaqdım! Men her şeyden uzaq durmağa çalışarken nece bütün hadiselerin ortasına düşürdüm axı?!

* * *

"Ayazla işleyirsen?!". Lale irileşmiş gözlerle mene baxırdı. Ona Ayaz deye xitab etmeyi diqqetimden yayınmamışdı. Tebii, el-ele tutuşduğu birine başqa nece xitab edecekdi ki?

"Bir müddetlik". Şirketde yaşananlardan sonra, söz verdiyim kimi birlikde nahar etmeye gelmişdik. Ona qarşı biz qezebim olmasa da ister-istemez gerilirdim. Dirseklerini masaya qoydu.

"Qeribedi" - sesi şübheli idi.

"Niye?"

"Ayaz kimseyle işlemez, hetta Arif beyle bele. İşini hazırlayıb teqdim eder. İndiye qeder de müveffeqiyyetsiz olduğunu görmemişem". Onda bu adamın meqsedi ne idi? Meni deli etmek?!

"Biriyle işlemek bir kenara, kiminse işine nezaret etmek bele onun edeceyi bir şey deyil". Ancaq, menim işime özü nezaret etmek istemişdi. Off! Bütün düşüncelerim qarmaqarışıq oldu! Yeqin, Arif beyin dediyi kimi bu layihe çox önemlidi.

"Yeqin ki, Arif bey mecbur edib. Hem, anladığım qederi ile şirketde bu işde bir nömredi. Bacarıqlı bir insan..." - dedim vereceyi reaksiyanı görmek üçün.

"Olduqca yaraşıqlı ve en az o qeder

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 17 >>