Bu da ne demek idi? Ona gününü göstermişdi? Men ki ondan bunu istememişdim.

"Men özümü müdafie ede bilerem". Heç kime ehtiyacım yox idi!

"Senden ne ede bilersen deye soruşmadım" - mene doğru eyildi - "sene, sadece, xeber ver dedim, Qırmızı"

* * *

Sessiz otaqda medemin qurultu sesi eks-seda verdi. Zibile qalasan! Celd elimi medeme basdırıb gözlerimi otağın diger küncünde, geniş masa arxasında oturmuş Ayaza çevirdim. Başını gördüyü işden qaldırmasa da dodaqları yana doğru qıvrılmışdı. Off! Naharda üst-üste o qeder şey öyrenmişdim ki, yemek yemeyi unutmuşdum. Saata baxdım. Tam iki saat idi ki, dayanmadan işleyirdim. Hem yorulmuşdum, hem de acmışdım. Belke...belke icaze alım? Yox! yox! yene acılayacaqdı. En yaxşısı biraz daha dözüm.

Ayaz ayağa qalxan kimi celd başımı aşağı endirib işime geri döndüm. Getdikce nefesini yaxınımda hiss edirdim. Başımın üstünde dayanan kimi elim-ayağım bir bine dolaşdı. Bu veziyyetde nece işleyim axı men? Çekil, Ayaz!

"Heç olmazsa yüz-min manat xercden xilas olduq" - dedi eyhamla. Yene söz vururdu! Zirzemileri leğv etdiyim üçün maliyye cehetden ireli düşmüşdük.

"Landşaft üçün Senan beyden fikir almalıyam" - yaydığı gergin havanı ona baxmadan bele hiss edirdim.

"Sene, Senan yoxdu demişdim!". Anlamırdım! Senanla problemi nedi?

"İndi qalx" - anındaca başımı qaldırdım.

"Qalx, gedirik" - dönüb qapıya doğru ireliledi.

"Hara?" - qapını açıb mene qısa baxış atdıqdan sonra otaqdan çıxdı. Bu adamı, heqiqeten, anlamıram. Cavab verme zehmetine bele girmedi! Çantamı elime alıb arxasınca otaqdan çıxdım. Lifte daxil olmamış ona çata bilmişdim.

"Ayaz bey, men eve getmeliyem"

"İş vaxtı olduğunu unutmusan, deyesen". Bes onda niye şirketden çıxırdıq? Off! Ac idim men!

"Axı" - işare barmağını qaldırınca susmalı oldum. Liftin qapısı açıldı ve içeri daxil olduq. Hara gedirdik?! Bu adamın sanki xaricden görünmeyen qala divarları var. Yaxınlaşmaq mümkün deyil. Lale, heqiqetenmi bu adamdan danışırdı?

Birinci mertebede

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 17 >>