qorxma deye bilmerem. Ancaq qorxuya güc gelmeyine kömek ede bilerem" - mene doğru eyilib gözlerimin içine baxdı.
"Yanında olmağıma icaze ver". Ne qeribedi...Biri dağıtdarken digeri düzeltmek isteyir. Ne cavab verecekdim? Düzelmek isteyiremmi?
"Bir söz demeye özünü mecbur etme. Bu sadece menim içimden gelenler idi" - dedi ve yeniden üzünü denize çevirdi.
"İstesen, Arif beyle danışaram ve yeniden birlikde işleyerik" - istemsizce gülümsedim. İşlemeye ne qalmışdı ki...
"Ehtiyac yoxdu" - anındaca çaşqınlıq dolu baxışlarını üzümde dikdi.
"Ayazla işlemek isteyirsen?!" - dedi günahlandırıcı terzde. Onun adını bele eşitmek istemirdim!
"Suay, ne qeder isteyirem susum, ancaq alınmır. Bayaq onun otağından ağlayaraq çıxdığını hele unutmamışam men!". Sadece denizi izleyirdim. Heyatın fırtınalarına qarşı nece de öz sakitliyi qoruyur. Bezen, etirazını bildirmek üçün özünü sahile vurur, ancaq heç vaxt teslim olmur, insanların eksine...
"Suay, seninleyem!"
"Artıq görülecek bir iş yoxdu". Susdu...Bu deqiqe gözlerini qırpışdırdığına eminem.
"Bu...bu ne demekdi?".
"Layihe, parçalanmış kağız parçalarından ibaretdi". İçimdeki bu sakitliyin sebebi nedi bele? Axı men esebleşmeli idim. Hetta o şirketi Ayazın başına dağıtmalı idim. Teslimmi oldum artıq heyata?
"Suay, sen ne danışırsan? Ne parçalanması? Kim edib?" - bir nefese bütün sualları sıralamışdı.
"Yoxsa..." - hirsle ayağa qalxıb qarşıma keçdi - "Ayazzz!" - başını yuxarı-aşağı sallamağa başladı.
"Ayaz...! Ayaz...! Bilmeliydim!" - küleyin dağıtdığı sarı saçlarını hirsle geriye daradı.
"Şirketin sahibi olmaq, ona kiminse eziyyetini mehv etmek haqqı vermir!" - elini beline qoymuş o teref bu terefe gedirdi. Bir an ayaq saxlayıb mene teref çevrildi.
"Ona heddini bildirecem!" - irelilemeye başlayınca celd ayağa qalxıb qarşısına keçdim.
"Heç kimle, heçne danışmayassan". Ayazla onun üzleşmesi...Ah, bu o qeder ürkütücüdü ki. Hele de bu mene göre baş verecekse. Qezeb dolu baxışlarına ehemiyyet vermeden yeniden qayanın üzerine

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>

_Subhan [OFF] (01.10.2016 / 18:54)