"Menem Qezenfer"- deyir. Bu anda Oqtay (Danışıq sesini artırır) esebleşerek: "Ay seni eclaf, şerefsiz, binamus, alçaq..."- söyleyir. "Yavaş ol!"- o deyir. Bu anda Teymur sual verir: "Oqtay, senle danışan Qezenfer itidir"? "Beli"- Oqtay esebi sesle deyir. Qezenfer söyleyir: "İkiniz de ağıllı olun! Yoxsa uşağı öldürer cesedini gözünün qabağında itlere yedirerem. Meni başa düşdüz"? Oqtay deyir: "Uşaqla işin olmasın senin. Ne desen ederik". "Ay sağol! Bax hemişe bele ağıllı ve söze baxan olun. Sene ismarıcda gönderdiyim yere tek gelirsen! Yox eger Teymur deyilen iti de özünle getirsen uşağının cesedini görmeye hazırlaş (Teymur bu anda iki qaşı arasında düyün yaranır, gözleri kellesine çıxır. O, stola qüvvetli çekicvari yumruq vuraraq ayağa qalxır)"- Qezenfer söyleyir. Oqtay tutqun sesle: "Yaxşı, gelirem"- deyir. Qezenfer "Sağol, görüşerik, ezizim"- söyleyerek telefon bağlantısını kesir. Oqtay eseb içinde Qezenferin dediyi ünvana getmeye hazırlaşır. Teymur silahı şkafdan çıxarıb döyüş veziyyetine getirerek: "Hara gedirsense tek getme! Men adamlarımla senin arxanca gelecem"- deyir. Oqtay söyleyir: "Men oğlumun heyatını tehlükeye atmaq istemirem. Xahiş edirem arxamca ne sen, ne de polisler gelmesin"! Artıq veziyyetin daha da çetinleşdiyini anlayan Teymur öz otağına gedir. Oqtay silahını beline taxır, telesik gülleleri cibine doldurur. Bir neçe deqiqeden sonra Teymur otağından çıxır. O Oqtaya deyir: "Ona ne sen, ne de senin uşağın lazımdı. Onun işi menledir. Amma bu sözümü unutma, bu gün onun son günüdür". "Bu qeder arxayın danışmağına sebeb nedir?"- Oqtay sual verir. Bu vaxt Teymur gözlenilmeden söyleyir: "Köyneyinin yaxalığını (vorotnikini) düzelt". Oqtay: "Heç onun yeridir? Men ne deyirem, sen ne deyirsen"- istehza ile deyir. Teymur onun sözünü qulaqardına vurulmasını görüb özü onun yaxalığını düzeldir. Daha sonra o cavab verir: "Men arxayın deyilem. Amma sen çox narahatsan". Oqtay: "Narahat olmayım, neyleyim? Gözümün ağı-qarası birce balam indi onun elinde esirdir"-

<< 1 2 [3] 4 5 ... 36 >>