gözleri kellesine çıxan Teymur derhal bütün diqqetini Oqtaya cemlemiş 2 adamdan birini titrek şekilde boğazından (Belelikle, Oqtay onu görse de heç bir reaksiya vermeyir), gizlenmeye çalışan adamı ise diger elinin de şehadet barmağını tetiye keçirerek qetiyyetli şekilde düz küreyinin ortasından vurur. Müstentiq diger adamların gelişini gözlese de o imaretden bir cesaretli çıxan olmadı. Yavaş-yavaş yaxınlaşaraq (O Teymura yaxınlaşsa özünü öldüreceyini deyerek hedelese bele müstentiq hal-hazırda böyük riske el atmaqdadır...) Oqtayın elinden silahı alan zaman qefleten gülle açılır ve tapança onun elinden yumşaq ot qatının üstüne düşür, müstentiqin gözleri berelir.
Böyük heyecan içerisinde olan ve el-ayağı hadisenin şokuna göre titreyen Teymur ona teeccüble baxıb hiddetini gizletmeyerek: "Esla, esla bele axmaqlıq eleme"- söyleyir ve elinden tutub diger elini de elinin üstüne qoyaraq sanki bir ölünü ayağa qaldırır. Bir qeder sonra cesaretlenerek ürek-direk vermek meqsedile: "Onlar senin oğlunu öldürmekle öz zeifliklerini sübut elediler. Sübut elediler ki, bir uşaqdan istifade edecek qeder acizdirler. Amma indi bele bir vaxtda sene acizlik yaraşmaz dostum. Bu iş burda bitmedi. Elbet biz ikimiz bu yolda sona qeder mübarize aparacayıq"- deyir. Heç bir reaksiya vermeyen ve gözlerini qan tutan Oqtay birden elini sert şekilde özüne teref çekerek sual verir: "Ne mübarizesi axı, ne? Mende güc mü qaldı mübarize aparmağa, he, güc mü qaldı"? "Güc insanların uydurduğu bir yalandır. Gücün arxasında duran her kes özünü qehreman saya biler. Amma esl qehreman gücü olmadan bele sözünü deyen, cezasını verendir. Sen onun ruhu şad olsun deye ayaq üste olmalısan. Yıxılmaq sene yaraşmaz, sene esl yaraşan seni yıxanı qarşında dizi üste çökdürmekdir. Bu işin teşkilatçısı mütleq öz layiqli cavabını alacaq, mütleq"- sakit şekilde deyen Teymur elini onun çiynine qoyur. Bu sözlerden sonra Oqtay sakit qalsa da qezeblenmedi, eksine eriyerek uşaqlıq dostu, qonşusu ve iş yoldaşının gözlerinin içine

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 36 >>