senin adetin qarğalar oynamamış qapını qırmaqdı" - ellerimi qoynumda birleşdirib divara söykendim.
"Qarğalar oyanmayıb ki" - çaşqınlıqla üzümü inceledi sonra qaşları havalandı.
"Hee! Senin saatdan xeberin yoxdu...!" - deyib qehqehe atmağa başlayınca cır sesine qarşı üzümü turşutdum. Sakitleşmiş baş ağrım yeniden güclenmeye başlayırdı.
"Senin tezyiqin qalxmayıb?" - dedim zarafatyana. Hele de gülürdü.
"Bax" - qol saatını uzatdı. Göz bebeklerimi deşen reqemlerle çaşbaş qaldım. Ne?! Saat 08:00 idi. İlahi, men on-iki saatdan çox yatmışdım?!
"Susi, mence senin tezyiqini yoxlamalıyıq". Men burada zamanı qarışdırmışdım! Zarafatın yeri deyildi!
"Yaxşı, bes bu vaxt burda olma sebebini öyrene bilerem?". Alt dodağını dişleri arasına aldı.
"Bu gün, men de senle şirkete gelecem" - deyib qonaq otağına keçdi. Qapını arxasınca bağlayıb yuxunun verdiyi keylikle ayağımı sürterek arxasınca ireliledim. Bir deqiqe...! Ayaq saxladım. O ne dedi?!
"Şirkete geleceksen?!" - cavab vermeden divana eyleşib ayaq-ayaq üstüne atdı.
"Ne münasibeti ile?" - elimi belime qoyub eyhamla qaşımın birini havaya qaldırdım. Ağlıma bir-iki şey gelirdi, ancaq...neyse!
"Gelmek olmaz? Bu ne paxıllıqdı, Suay xanım" - gözlerini süzdü. Eh, onun söhbeti deyişme çabaları!
"Yaxşı ele olsun". Bir şeyi çox uzatmaq adetim deyildi. Axır evvel her şey aydın olacaqdı.
"Hem, sen güzgüde özüne baxmısan? Qırmızı saçların biz-biz durub" - üzünü turşutdu - "Cehennemden qaçmış ifritelere oxşayırsan". Ne?! Eşitdiklerimin tesiri ile dehşetle gözlerimi ona dikdim. O ne dedi mene?!
"Sen...sen ne dedin?!"
"Şey, yeni..." - pişik balası kimi baxırdı - "Yeni, cennetden qaçmış ifritelere"
"Nee?!" - hirsle bir addım atdım ona doğru! Divanın üstüne qalxdı.
"Yox! yox! Susi, ele demek istemedim, vallah!" - qorxuyla ellerini qarşısında sallayırdı. Bir addım daha atmağımla geri-geri getdi.
"Şey, yeni ki..."
"Sus!" - üzerine gelen kimi, o cır sesiyle çığırtı atıb celd yerinden götürüldü.
* * *
Nerminle taksiden enib

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 20 >>