ilk defe onlar üçün seviyyeli, menim üçün ise boş vaxt serfinden başqa bir şey olmayan bir iclasda iştirak etmişdim. Belke de bele insanların eyni anda bir yere yığışmasında üzerinde işlenilen layihenin böyük rolu var idi. Ne bilmek olar...Ayazın hemin iclasda iştirak etmemeyi ise ayrı teeccüb doğuran hal idi. Düzü, men de sadece öz varidatlarından dem vuran insanlarla qarşı-qarşıya oturacağımı bilseydim bu işe evvelceden etiraz ederdim.
Sonda, iclas bitmişdi ve men dehlizde etrafa baxınaraq öz otağıma doğru irelileyirdim. Bizim deli qız hardaydı gören...
Gur qehqehe sesi eşidince ayaq saxlayıb hemin seslerin sahiblerini aydınlaşdırmağa çalışdım. İzlediyim tanış ses, meni tam da Senanın otağı qarşısına çekib getirdi.
Açıq qalan qapıdan gördüyüm menzereyle bir anlıq teeccüb yaşadım. Bu ki Nerminle Senan idi. Qarşılıqlı gülüşürdüler.
Bir an geri qayıtmaq istesem de sonra fikrimi deyişdim. Qapını astaca itelemeyimle çıxan cırıltılı sese qarşı ikisi de üzlerinde geniş gülümseme ile mene teref çevrildiler. Nese özümü günah üste tutulmuş kimi hiss edirdim.
"Görürem, kefiniz yaman yerindedi" - dillendim içeriye çökmüş sükutu yox etmek istercesine. Bir müddet boş-boş elece üzüme baxsalar da sonra yeniden gülmeye başladılar. Ne baş verirdi axı? Çaşqınlıqla gözlerim Nerminle Senan arasında gedib gelirdi. Biri mene ne olduğun deyecekdi?!
"Nermin sizin uşaqlıq xatirelerinizden danışırdı" - sonda Senan dillendi zorla saxladığı gülüşünün arasından. Ah! Eşitdiklerimle bütün qanımın üzüme hücum etmesini anbaan hiss edirdim. Tedirginlikle gözlerimi Nermine çevirdim. Göz-göze gelince gülmekden qızarmış siması ağarmağa üz tutunca qorxduğumun çoxdan başıma geldiyi gerçeyi bir şille kimi üzüme vuruldu.
_______________________________
14 il evvel
Ucsuzbucaqsız deniz ve qızmar güneş altında ilıqlaşmış duzlu deniz suyu...Yandırıcı narın qum üzerinde tullanaraq hesire çatmağa can atan insanlar ve boynunda sallanan fit'e baxmayaraq qışqırmaqdan boğazı gelen kül rengine dönmüş

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 20 >>