men yük idim, ona göre hem oxuyuram hem isleyirem, o eve de mümkün oldugu qeder gec gedirem hamı ele düsünür ki men serseriyem buna göre menden uzaq durur. Bir tek sen onlar kimi deyilsen. Sen mene andımı unutturursan.
•Ne andı?
Deye sorusdum.
•Men o adamdan intiqam alacaĝıma and icmishem.
Elini tuttum.
•Seid senin anan chox gözel insan olub mence o cennetdedir. Ve sen de ona layiq övlad olub düzgün heyat yasayacaqsan ki bir gün onunla görüse bilesen intiqam çıxhıs yolu deyil. O insan bu dünyada da o biri dünyada da cezasını çekecek.
Bashını yellemishdi. Gözlerindeki kederi üreyimde hiss edirdim,
•Şebnem...
Ilk defe idi adımı bu sekilde deyirdi, nemli gözlerimi ona cevirdim.
•Sende anam kimi meni tek qoyub gedme, hemise yanımda qal...
Elini daha möhkem sıxdım.
•Men hemise seninle olacam söz verirem.
Beli, men tuta bilmediyim sözü vermisdim, iki defe onu terk etmisdim. Bu sefer dönüsü olmayacaqdı, kim bilir neler cekirdi indi. O gün o bagcada bir ömür onun yanında qalmaq isderken eshitdiyim.
•Orda kim var?
sözleri ile diksindim, ishare ile aĝacı gösterdim Seid orda gizlenerken men bir addım isiqa doĝru çıxdım.
•Şebnem? Burda ne axtarırsan?
•Hech.. Sıxıldım hava almaqa cıxdım ata...
Gözlerine deyil semadakı ulduzlara baxaraq dedim bu sözleri.. Birlikde eve doĝru gederken birde arxaya baxdım. O gece o devet boyu axmaq bir tebessüm olmusdu üzümde bunu Zema xala demisdi mene. O gece ile baglı o xaric hec ne xatırlamırdım. Heyatımın 12 xoshbext gününü onunla kecirmisdim o eskerlik üçün Goranboy'a gedmeli idi, onu yola saldıqdan sonra chox aglamısdım. O vaxtlar bütün cümlelerimde, o vardı, xeyallarımda arzularımda, yuxularımda, üreyimde, nefesimde. Yalnız o vardı.
Tez tez mektub yazırdıq bir birimize, o mene orda olanları yazırdı o mektubları her gün tekrar tekrar oxuyurdum...

Heyat necede zalım idi evvel onu mene vermisdi sonra elimden almısdı mene ise xatireler qamısdı.
Gözlerimi açanda artıq günorta idi ne vaxt yatmısdım, ne qeder yatmisdım

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 25 >>