toplamaĝa çalışıdım,
•Firuze canim menim vacib bir isim var sonra görüserik.
Deyib az qala qaçaraq o kafeden çıxdım.
Yol boyu aĝlamısdım, meni tanımasın deye dua edirdim, illerdir hesretini çekdiyim insandan qacırdım. Onu dostumun heyatında göreceyimi hech düşünmezdim, amma olmusdu. Ona bunu ede bilmezdim, bizim üçün artıq chox gec idi.
Aradan keçen günlerde siçan pisikden qaçan kimi mende Firuzeden qaçırdım, hech bilmirdim ne behane uydurum. Sadece onu görmek istemirdim, hem özüm ezab cekirdim hem de bir sehv edib ona ezab çekdirmek istemirdim. Axsam yemeyi vaxtı her zaman sükutla keçsede bu sefer atam sükutu pozdu.
•Ne olub sene?
Teccüb ve heyecanla.
•Hech... Hech ne... Ne olmalıdır ki?
Dedim.
•Onda o üzünü düzelt çekilmez olursan.
Dedi ve masadan qalxdı. Bu an Zema xala içeri girdi.
•Şebnem... -bir an atama baxdı ve öskürerek- Şebnem xanım, Firuze xanım gelib qapıda sizi gözleyir.
Dedi, men aĝzımı açmadan atam.
•Qapıda niye gözledirsen içeri devet et.
Dedi.
•Etdim gelmek istemir.
Ayaga qalxdım, üreyim sıxılırdı. Qapıda dayanıb havaya baxan qıza baxdım uzaqdan. Meni görünce özumü toplayıb möhkem addımlarla ona yaxınlasdım.
•Men sene xain deyende yalan demirdim.
Deye söze basladı.
•Vallah isler choxdu kollecde. Basım qarısıqdı...
Küskün ses tonu ile, sözümü kesdi.
•Seher menim ad günümdü yeqin ki unutmamısan? Axsam evde usaqlarla yıĝışırıq behane istemirem eyer gelmesen gelib seni sürüyerek aparacam. Özün bilirsen de ederem.
Dedi, ve yanaĝımdan öperek masına doĝru möhkem addımlarla yöneldi.
Mecbur idim, bu sondu deyirdim sondu bitecek. Buna da dözersem sonra behane tapa bilerem.
O gün niye makyaj etmisdim bilmirem belke de meni tanımasın isteyirdim. Dizlerimde dayanan qirmizi paltarda olan görünüsümü beyenmisdim.
O insanların arasında sadece bir insanın varlıĝı meni heyecanlandırırdı, ve eyni derecede ezab verirdi artıq biz onunla yan yana imkansız idi. Helede onu sevdiyim üçün özüme nifret edirdim. Her seferinde üstümde gezen baxıslar

<< 1 ... 20 21 [22] 23 24 25 >>