mene dözürdüler. Bunun sebebi ancaq hörmet deyildi.

Danışanda kifayet qeder intellektual danışdığımdan onlar da xeyli şey öyrenirdiler.

Elesi olurdu ki, men danışanda kağıza qeyd edib kağızı da ağ köyneklerinin üst cibine-öz telefon nömreleri yazılmış kağızlardan dolub-daşan ciblerine-qoyurdular.

Bir de “Araz” şadlıq evinde kifayet qeder pulsuz qadın tapmaq olurdu.

Başqa ofisiantlar kimi nömremi salfetkaya yazıb qızın qabağına qoymurdum. Buna ehtiyacım yox idi. Menimle tanış olan qızlar deyirdiler ki, senin çox ağıllı gözlerin var.

Yazı-pozudan temiz ayrılmışdım. Yoxsa insanın oxuduğu kitabların gözlerinden nece göründüyü haqda bir yeke yazı yazardım. Menim üçün en gözel qız en rahat ele keçirdiyim qız idi.

Bir qızı ise hetta mene anası teklif elemişdi. “Qızımın senden xoşu gelir” demişdi.

Sonra qız hava almaq behanesi ile çöle çıxdı ve telefon nömresini mene verdi. Üç defe görüşdük ve ayrıldıq. Ancaq anal seksle meşğul olduq.

Qız bakire idi. Bekaretini gelecek erine saxlamışdı. Men ise “Xalq” qezetinin bölge müxbiri olmağa razı olardım, onun eri olmağa yox. Özü de bunu istemirdi. Qızı deyirem.

Qızı heç minete de razı sala bilmirdim. Anal sekse qarşı xüsusi bir antipatiyam yox idi. Amma seksde heç olmasa seksde tam azad olmaq isteyirdim. Men alman filosofu Ştirnerin “yarımçıq azadlıq olmur” fikri ile tam razıyam.

O qeder razıyam ki, Ştirneri şexsen tanısaydım onunla bir defe araq arxasında oturar, şerefine sağlıq deyib “Maks tekce bu sözlere göre sen dahisen” sözleri ile tostu başlayardım.

Qızla ayrılmaq ele de çetin olmadı. İki defe zengine cavab vermedim, üçüncü defe ise “indi işim var sonra zeng edersen” deyib telefonu bağladım.

Ona pislik elediyimi düşünmürem. Hetta yaxşılıq elemişdim.

Özü bunu heç vaxt başa düşmeyecekdi. Meni sevmek isteyirdi. Belke de sevirdi.

Amma menim üçün sevgi ölkede keçen ay ne qeder iş yerinin açılması kimi boş bir şey idi. Onun üçün nakam bir sevgi ehvalatı düzeltmişdim.

<< 1 2 [3] 4 5 ... 30 >>