Ramile başını mene dönderdi:

-Mene bir Kent 4 al de..

Heç ne demeden piştaxtaya teref iki addım atdım. Bir manat uzadıb “Kent 4” dedim. Satıcı hesretle üzüme baxıb siqareti mene verdi.

İstedim üzüne deyem ki, barmağındakı istiliyi qutu ile Ramileye ötürdün, demeli sen de onunla olmusan.

Demedim. Ayıq idim. Ehtirassız idim. Budda kimi.

Amma Budda heykelinden ferqli olaraq yanımda qehbe vardı. Hüseyn geldi, çatdı. Taksiye oturduq. Hüseyni qabağa keçirtdim.

Hekayeni men yazdığıma göre özümü qabağa verirem. Eceb de eleyirem.

Bal tutan barmaq yalar. Amma qabaqda oturmaqdan xoşum gelmir. Ona göre Hüseyni qabağa keçirtdim.

“Taksiye ne qeder vereceyik,” - bunu başımı qaldırmadan soruşdum.

Ramile “üç şirvan”” dedi. Beş manatlıq çıxardıb Hüseyne uzatdım. Sonra qızların heresine bir iyirmi manatlıq verdim. Alıb “sağ ol” dediler.

Oxucular ele biler ki, guya men taksi şoferine “atmışam”. Onlara heç Allahın özü de ata bilmez. Pulun üstünü Hüseyn düzeltmişdi.

Sauna yaxında olmalı idi. Elimle Ramilenin belini qucaqladım. Soyuq idi beli. Bunu barmaqlarımı köyneyin altından soxandan sonra bildim.

Ramilenin heç vecine deyildi. Amma bu söhbetin üstünde dostum sevgilisinden ayrılmışdı.

Qızı yaman sevirdi. Yaxın yerlerde qalırdıq. Elmler Akademiyası metrosundan yuxarıda, Benövşe şadlıq evinin yanında. Aradabir Elmlere düşürdüm.

Görürdüm ki, Bakı Dövlet Universitetinin qabağındakı telefon avtomatının qabağında bedenini az qala telefonun qutusuna soxub danışır. Elimi çiynine qoyub salam verirdim. Meni görüb gülümseyirdi.

Pis oğlan deyildi. Bir defe qızı 106 ile yola salanda onun üstünde dava elemişdi.

Metronun qabağında qızı avtobusa qoyub. Qızın yanındakı yer boş imiş. Avtobusa giren oğlanlardan biri qızın yanında oturub. O da derhal avtobusa minib oğlanı beş sıra arxaya keçirdib.

Derse bir yerde gelirdiler. Amma bu uzun sürmedi. Ayrıldılar. Sebebini soruşdum. O vaxt hele başqalarının heyatına marağım qalmışdı.

Her

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 30 >>