şeyi mene danışdı. Bir gün parkda oturanda elini qızın paltarıının altından bedenine salıb.

Qız etiraz edib, bunun da eli dinc durmayıb. Bunun üstünde de savaşıblar. Bax bele. Belke de düz demirdi.

Amma axı cümleleri yalan ola bilmezdi. “Ayrılmışıq düzdür, amma alışmışdım ona, cib telefonum kimi, sevimli köyneyim kimi, ona göre çetindir mene”. Pis oğlan deyildi. Lezgi idi. Qebelenin Qemerbanu kendinden gelmişdi.

Qeribe adı da vardı: Qibleli. Hamıdan güclü olsa da heç kimle savaşmazdı. Yataqxanada qalırdı.

Aspirantların yataqxanasında. Ondan evvel onun otağında şerqşünaslıq fakultesinin magistri qalmışdı.

İndi Elmler Akademiyasının aspiranturasına girmişdi. İndi gelib otağı ondan almaq isteyirdi.

Geceler gelib dava salırdı. Bele otaqları min dollara qaçqınlara satırdılar. Hemkarlar Teşkilatından ona pulsuz yemek kuponu verirdiler.

Dersden icaze alıb yemek yemeye gedirdi. Uşaqlar hardansa bilirdiler ki, Münasib ancaq “qreçka” yeyir.

Gelen kimi uşaqlar ardıcıllıqla ona “nuş olsun” deyirdiler. 24 nefer “nuş olsun” deyirdi, biri de o birisinin sözünü kesmirdi. Bütün bu işler deqiqe yarımın içinde baş verirdi.

Söhbet bununla qurtarsaydı ne vardı ki.. Cavid adında bir qrup yoldaşımız vardı.

Bir gün “Tebietşünaslığın felsefi problemleri” dersinde Münasib yemekden qayıtdı.

Cavid üzünü ona tutub dedi: “Bele bir siyasi sual: Qreçka yeyib mitinqe getmek olarmı?”. Qızdan ayrılandan sonra qız özüne bir oğlan da tapdı.

Münasib bir defe az qala bu oğlanı eşşek kimi döyecekdi. Qısqanclığa göre yox.

Oğlan bir gün Münasibe yaxınlaşıb soruşmuşdu ki, qıza bir şey elememisen? Heç bilmedim Münasibe hardan gelib ilişdim.

He, Ramilenin paltarının altına soxduğum barmaq meni çox uzaqlara apardı.

Bu derde düşmeden evvel heç bilmezdim barmaqların bu qeder uzun, söhbetlerin tükenmez olduğunu. Barmaqlarımın narın tüklere toxunması xatire lentlerimi kesdi.

O tükler daha derin ve tez-tez kesilseydi xatire lentleri kesilmezdi. Ax,

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 30 >>