bilmedim o buna çox sevindi, yoxsa men? Ayağa durub siqaret yandırdım.
Siqareti pencereden atıb hamama girdim. Artıq Ramileni görmek de istemirdim.
O artıq gözümde bir iblis idi. Hüseyn de tez çıxdı. Birge geldiyimiz taksiye oturanda ele bil yad adamlar idik. Ondan utanmırdım elbette ki.
Bele şeyleri tarixde qoymuşam. Sadece bu cür qadınlarla olmaq ölü ile olmaq kimi bir şeydir.
Azerbaycanda fahişelerin hamısı namuslu qadınların çoxu beledir. Bir qız dostum danışmışdı.
Qrup yoldaşı olan bir oğlan xalası qızına deli kimi aşiq imiş. Qız da bunu sevirmiş. Valideynleri de vermemekde olsunlar.
Oğlan qızı qaçırdır. Mecbur olub valideynler barışır ve onlar evlenir. Amma az sonra ayrılırlar. Çünki qız oğlanın oral ve anal seks kimi cinsel telebatlarına cavab vermirmiş.
Utanırmış. Oğlan da axırda mecbur olub ondan ayrılıb.
Son zamanlarda antennamın qebul etdiyi siqnallara göre Azerbaycanlı qadınlar aybaşşı dövrlerde erleri ile anal yolla cinsi elaqede olurlar.
Amma azerbaycan qadını siyasi, sosial ve cinsel kuluarlarda passiv olaraq qalır. Yalnız bir yolla cinsi elaqede olmaq insanı lümpenleşdirir.
Fikir vermisinizse, küçedeki insanların çoxu bir-birine oxşayır.
Bu cinsel totalitarizmin neticesidir. Vaxtım olsa cinsi totalitarizm adlı bir roman yazacağam.
Azerbaycanda seks bir elm kimi çox zeif inkişaf edib.
Müsteqilliyin ilk illerinde Azerbaycanda seks haqqında kitablar çıxdı. SSRİ-nin medeniyyet naziri bir defe beyan elemişdi ki, SSRİ-de seks yoxdur.
Camaat aclığa düşmüşdü. 90-cı illerin evvellerinde pedoqogika professoru Allahverdi Eminovun “Payıza qeder (Seks haqqında söhbetler)” adlı kitabı çap olundu. O kitabı oxuyandan sonra adamda daha durmurdu.
Qadın ile kişi tanış olurdular. Eve gelirdiler. Qadın soyunurdu.
Bu zaman Allahverdi Eminov kişini ofsayda salıb impatent şair texeyyülü ile özü qadına girişirdi: “O ağ baldırlar bambaşqa bir dünyada xeber verirdi.
Heyat kimi bu baldırların da sonu vardı.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
