Azerbaycanlı qızlar bunsuz evlene bilmirdiler.

Onların gerek mütleq nakam sevgileri ola. Erleri bunları döyüb çarpayının altına salanda “filankes menim erim olsaydı heç vaxt bele elemezdi” kimi bir tesellileri ola.

Erleri ile yegane ve deyişmez pozisyonda sevişende üreklerinde sevişdikleri bir nakamları ola. Bunlar beledirler. Nakam sevgi varsa iş düzeldi.

Bu barede çox yaza bilerem. Amma gecenin bu kilidli vaxtı axmaq adamlara baş qoşmaq istemirem.

Bu gün de işden çıxıb eve geldim. Olduqca axmaq bir toy idi.

Azerbaycan Tamadalar Birliyinin icraçı direktoru olan şair Ağaveli Gürzenin sesi hele de beynimde guruldayırdı. Siqaret qutumu esger patrondaşını yoxlayan kimi yoxlayıb heç hara dönmeden birbaş bloka girdim.

Kiraye qaldığım evdeki üstüne “Kent” yazılan hörmetli külqabı heç vaxt boş olmazdı.

Burda siqaret qutuları boşaldıqdan sonra ikinci ömürlerini yaşayır ve bu ömür xalqa hesr olunurdu. Özü de bu ömür xeyli uzun çekirdi.

Çünki xalq ona bağışlanan ömürlere heç vaxt borclu qalmır, öz ömründen kesib bağışlanan ömre calayırdı. Boş siqaret qutusu ise növbeti siqaret qutusunun şehidlerine xiyaban olurdu. Külqabı nadir hallarda funksional olardı.

Evde hemişe 5-6 şehidler xiyabanı tapılardı. Açarı çıxarıb qapını açdım. Siqaret yandırdım. Mekanı deyişen kimi siqaret yandırmaq adetimdir. Özümü çarpayıya atıb yatdım.

Seher yuxudan ayılanda saata baxmadım. Mence de size yuxudan saat neçede qalxmağım maraqlı deyil.

İçinizde belesi varsa o da mırta deyir. Ne veclerine. Çoxu heç yazdığımı bura qeder oxumayacaq. Neftçiler metrosunun yaxınlığında olan “Turan” kafesine getdim.

Azerbaycan xalqı puç olan xeyallarını kafe ve restoran adlarında ebedileşdirir. Xingel sifariş verdim. Kimse “Azadlıq” qezetini stolun üstünde unudub getmişdi. Qezeti açıb baxdım.

Evvelce kiçik informasiyaları oxudum. Xingel geldi, qezeti kenara qoyub yemeye girişdim, Yemeyi qurtarıb qezeti götürdüm. Çay istedim. “Azadlıq” qezetinin baş yazarı Qenimet

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 30 >>