deqiqe zeng edib shefiqeye deyecem ki, biz nishani qaytaririq.
Meleyin bu sozu Mahmudu daha da ozunden cixartdi. Yoldashini bu defe shillelemekle yanashi hemde tepiklerde vururdu. Nezrin ve evdeki xadimeciler ise Mahmudun bagli qapisini sindirmaga calishirdilar. Mahmud ise hec neyi eshitmirdi. Hirs gozunu o qeder tutmushdu ki yoldashinin olduyunu bele hiss etmemishdi. Onun cansiz bedenini yumruqlayir, tepikle qarnina ve ureyine zerbeler endirirdi. Az sonra esebi soyuyan Mahmud qapini acib-qishqirdi.
-bu arvadi redd eliyin burdan. Birde gozume gorunmesin.
Nezrin atasinin yanindan kecib agzi-burnu qan icinde olan, yerde yatan anasina baxdi. Qadinda ses gelmirdi. Nezrin anasina yaxinlashib bashini onun sinesine qoydu. Ureyi doyunmurdu. Mahmud ise nifretle t=yerde yatan arvadina baxirdi. Amma yoldashini oldurduyunu bilmirdi. Ele qapidan cixmaq isteyirdiki, Nezrinin vahimeli, qulaqlari batiran, urekleri yandiran nalesini eshitdi
-anaaaaaaaaaa… anaaa-deye yaziq qiz cansiz bedeni qucaqlayir, qadinin qanli uzunden opur, sinesine sixirdi. Mahmud ise sanki indi ayilmishdi. Ne etdiyini anlamishdi. Geriye donub oz senet serine baxdi. Xadimeciler ise elleri agzinda yerinde donub qalmishdi. Mahmud bir anliq peshmanliq hiss etdi. Oda yoldashinin olduyune gore yox, ozunun qatil olduguna gore. Nezrin ise dayanmadan feryad edirdi. Ev artiq onun qishqirtilari ile silkelenirdi.
-ana men sensiz ne edecem? Tek dayagim sen idin men indi neyleyecem ana? Ana yalvariram meni de ozunle apar meni bu vehshilerin elinde qoyma. Ana ac gozlerini nolar mene yazigin gelsin. Sensiz dayana bilmerem ALLAHIM onu menden alma, alma. Men olerem onsuz olerem yalvariram.ana ac gozlerini meni anasiz qoyma ana, anam menim tek yoldashim,tek dostum. Anam
Xadimeciler Nezrini gucle anasinin cansiz bedeninden ayirib oz otagina getirdiler. Nezrin ise ayaga qalxib yeniden hemin otaga Mahmudun kabinetine getmek isteyirdi. Onun ucun cox cetin idi, heyatinda tek dayagi-anasi, indi o yoxidi. Qizi otaga salib

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 181 >>