gordu. Yatagin bir kuncunde eyleshib Nezrinin elinden tutdu. Nezrin ise ruh kimi hissiyatsiz idi. gozlerini pencereden cole zillemishdi. Coshqun bir nece defe Nezrini seslesede qizdan ses gelmirdi. Coshqun ise caresizce bacisinin bashini sigallayir, ellerinden opurdu. Lara ise ashagida oturmushdu, etrafindaki qara geyimli qadinli-kishili her kesin gozunu ona zillemesinden bezib telefonunu cixartdi. Bu zaman Rozani xatirlayib ona zeng etdi. Roza ise yari yuxulu shekilde telefonu qaldirib:
-alo?
-Roza, menem Lara. Qulaq as mene cox danisha bilmeyecem. Men indi Azerbaycandayam.
Roza agzini acib bir shey demek istesede…
-Roza agzini bagla ve hec ne danishma. Sadece meni dinle. Eldarla ish gorushune sen gedeceksen. Onsuzda o seni hec tanimir, hec gormeyibde. Deyersen ki, Laranin bezi ishleri oldugu ucun meni gonderdi. Ustelik acilacaq shirketi de men idare edecem. Neyse daa denen bir sheyler. Men indi danisha bilmirem belke axsham sene zeng eledim yene-deyib desteyi asdi. Insanlarin ona gozlerini zilleyib baxmasindan sixilib metbexe dogru getdi. O evin her bir divarina diqqetle baxirdi. Xatireleri canlanirdi yene. Amma bu defe Fatimenin soyushlerini eshidib diqqetle qulaq asdi
-alcaq, sherefsiz insan. Qeddarligin derecesine bax sen. Arvadini doye-doye oldurdu namussuz. Vicdansiz. Bu insan heyatda ne isteyir men basha dushmurem. Qizini oz istediyinden ayirdi, zorla narkamanin birine Verdi bu azmish kimi arvadini da doye- doye oldurdu. Allah seni oldursun ay Mahmud.
-ay Fatime besdi bir az yavash danish, indi eshidecek kimse, oldurer Mahmud bizi. Az onun vicdansizligini men o vaxtdan gormushdume, yaziq Lamiyenin otagina oglani saldirdi. Bu qulaqlarimla eshitdimki, oglana ne qeder pul Verdi dedi ki, sen qizin otagina gireceksen mende o vaxt iceri kecib seni gorecem. Guya qovacam seni esas mesele Lamiyeni qovmaqdi. Az sende gordunde ele hemin gunun gecesi qizi suruye-suruye atdi cole. Qorxumdan susub qaldim ay baji hec ne deyemmedim. Birce derd ortagim sensen,bu

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 181 >>