çıxdım.
Qarşıdakı bir neçe saatı başımı qatıb bu meseleni düşünmemeye çalışsam da heç cüre alınmırdı. Meryeme bunu men nece izah edecekdim? Ne deyecekdim? Bu suallarla beynimi doldurub nahar fasilesine bele çıxmamışdım.
Biraz keçmiş Aydın içeri keçib yeniden qarşımda dayandı.
-Gedek?
-Cavabımı bilirsen. - söyleyib mecbur ayağa qalxdım.
O ise gülümseyerek yanımca addımlayıb Celalın otağına çatdıqda evvelce Aydın ardınca ise men otağa girdikde Meryemle Celal eyleşib bizi gözleyirdi.
-Nehayet, geldiniz. - Celal gülümseyerek dillendi.
-İndi deyin görek ne meseledi? - Meryem adeti üzre nedense şübhelenib bir qaşını qaldırıb gözlerini qıyıb sual verdi.
Aydın mene eli ile işare edib eyleşerek özü de yanımda oturdu.
Aydın ehmalca elimden tutaraq onlara doğru baxıb:
-Hele yenidir amma size de xeber vermek istedik.
-İstedik yox istedi. - deye pıçıldadıqda onsuz Meryemle Celal sevincek halda ayağa qalxıb bizi tebrik edirdi deye sesim eşidilmemişdi.
-Senin payını sonra verecem. - Meryem meni möhkem qucaqlayıb dillendikde onun gözlerinden menim üçün nece sevindiyi bilinirdi.
Celal da her ikimizi tebrik edib ardınca:
-Onda axşam hamımız biryerdeyik. - dillendikde ağzımı açıb etiraz etmek istesem de Meryemle Aydın çoxdan razılıq vermişdi deye menim ne ise demeyime ehtiyac qalmamışdı.
Meryem daha eve getmek istemeyib menimle birge gelerek otaqda eyleşdi. Men de divanda onunla birge eyleşdiyim zaman qorxduğum sualı seslendirmişdi nehayet:
-Danış görek nece oldu? Ne dedi? Nece başladı münasibetiniz?
Ne deye bilerdim axı? Menim kimese sevgi elan etmeyime Meryemi öldürseler de inanan deyildi. Aydına geldikde ise ne deye bilerdim? Durduq yere sevgi hekayesi yaza bilmezdim.
-Ne yaman fikre getdin? - Meryem qolumdan tutub meni özüme getirdi.
-Nece olacaq ki? - gülümsedim. - Geldiyi günden meni beyenirdi. Men de axır şans verdim.
-Sen? Şans verdin? - gülerek üzüme baxırdı.
-Nedir? Hemişelik tek qalmayacaqdım ki. - onu şübhelendirmemek üçün gülümsedim.
-Esas odur ki,

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>