üzün gülür ve xoşbextsen. - elimi tutub qayğıkeşlikle dillendi.
Meryemle biraz daha söhbet etdikden sonra Aydınla Celal geldiyi zaman hamımız birlikte şirketden çıxdıq. Onların seçdikleri mekana geldikde Aydın ikinci defe idi ki, elimden tutub menimle birge içeri keçdi. Masaya eyleşdikde ise nehayet elimi buraxıb o da yanımda eyleşdi. Yemekleri sifariş verdikden sonra Meryem gülerek:
-Aydın, eşitdim çox yalvarmısan bizim qıza. - söyledikde Aydın meselenin ne yerde olduğunu anlamışdı ki, gülümsedi.
-Men yalvarmışam? Senin refiqen bütün gün otağımda mene sevgi etirafı edirdi. - bu söze hamısı gülüşdükde men eseble Aydına baxırdım.
-Sen deyildin özünü az qala öldüren ki, Liliya mene şans ver? - bilerekden söyleyib Aydını qıcıqlandırdım.
-Gözümün qabağında gör ne oyunlar çıxarıblar, menim heç neden xeberim yox. - Celal da gülerek dillendiyi zaman Aydın ağzını açmağa fürset tapa bilmemişdi.
Şam yemeyini deyib-gülerek sonlandırıb mekandan ayrıldıqda yeniden maşına eyleşib yola düşdük. Aydın adeti üzre yol boyu dillenmese de eve çatdıqda o da menimle birge maşından düşüb qarşımda dayandı.
-Demeli özümü öldürürdüm ki, Liliya mene şans ver? - Aydın üzüne yayılan gülümseme ile dillendikde eseble dediyim sözden özüm de utanmışdım.
-Men de senin otağında sevgi etirafı edirmişem. - qollarımı sinemde çarpazlaşdırıb qaşlarımı çatdım.
-Niye de yox?
-Aydın!
Menim bu halıma o berkden qehqehe çekib heç gözlenilmeden alnımdan öperek celd maşına eyleşib bir göz qırpımında getdikde men hele de ağzım açıq halda dayanmışdım.
-Sabah senin payını vermek mene borc olsun! - ayaqqabımın dabanını eseble yere çırpıb eve qalxdım.
Esebden sehere qeder gözümü yuma bilmemişdim. Hazırlaşıb şirkete getdikde öz otağıma getmeden önce Yelenaya yaxınlaşıb Aydının gelib gelmediyini soruşduqda yenice içeri girdiyini söylediyi zaman men de qapını açıb birbaşa içeri keçdim.
-Sene meni öpmeyin üçün razılıq verdiyimi xatırlamıram men! Dünen elediyin ne idi?!
Aydın üzüme baxır, baxışları ile

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>