heç ne demeden celd otaga daxil olur.
Nezrin ve qucagında yeni dogulmuş körpesi. Bu gözel menzere Rövşene aid idi. Rövşen ona aid olanlara yavaş addımlarla yaxınlaşır, sessiz ce heç ne demeden Nezrinin alnından öpür ona sarılır sanki qadınını birinci seferdi görürmüş kimi. Rövşen eliyle Nezrinin gözlerinden axan damlaları silir.
Rövşen. Şişt artıq aglamaq vaxtı deyil. Qurban olum aglama körpemizin xetrine.
Nezrin başıyla yaxşı deyir. Rövşen qadının alnından yeniden öpür ve ehmalca övladını yeni dogulan körpesini qucagına alır.
Rövşen. Oglum canım oglum Yusifim heyatıma xoş geldin (Rövşen öz atasının adını ogluna qoyur)
Nezrinin gözleri gülür. Bu eve geldikden sonra ilk defedirki ürekden neyese sevinir. İlk defedirki özünü xoşbext hiss edir. Rövşenin oglunu öpüb qoxlaması onu sevmesi onu çox sevindirirdi. Uşaqlıqdan arzuladıgı xoşbext aile hissini ilk defedirki yaşayırdı. Bir il sonra ilk defdirki ailenin ne demek oldugunu anlayırdı.
Bir müddet bele davam edir. Uşaq Rövşenin qucagında yatdıgını gören Nezrin övladını qucagına alıb uşaq üçün evvelceden hazırlanmış beşiye ehmalca qoyur, Rövşen sessiz dayanıb qadını izleyir daha sonra ayaga qalxıb qadınını arxadan qucaqlayır Nezrinin üzünü özüne teref çevirib yeniden alnından öpür. Bemberk qucaqlayır ve pıçıltıyla " çox sagol" deyir.
Nezrin erine qarşılıq vererek ona sarılır ve hemişe oldugu kimi özünü erinin qollarında güvende oldugunu hiss edir.
Rövşen. Kaşki bu an heç bitmeye Nezrin.
Nezrin. (Üreyinde) kaşki senin yerinde Anar olaydı
Nezrinin gözlerinden yeniden damlalar axır
Rövşen. Sene ne olub?
Nezrin. Sevinc göz yaşları dı
Rövşen. Yaxşı sakitleş
Zernigarın otaga daxil olmasıyla Nezrin ve Rövşen bir birinden aralanır.
Zernigar. (Gülür) ALLAH sizi xoşbext etsin
Rövşen ve Nezrin sadece susur.
Zernigar. Menim gözel gelinim niye uzanıb dincelmir?
Nezrin. Ana yorgun deyilem narahat olma
Zernigar. Qızım yat bir az dincel onsuzda bir neçe güne rahat ola bilmiyeceksen uşaq bir deqiqede olsun imkan

<< 1 [2] 3 4 ... 9 >>