oldum.
"Her şey hazırdı?" - qaşlarını çatdı.
"Suay, bax, eminsen? Yeniden incinmeyini istemirem" - elini elimin üzerine qoydu. Minnetle ona gülümsedim.
"Bilirem, ancaq başa düş bunu etmeliyem. Arxamda olmağına ehtiyacım var"
"Elbette arxandayam, Suay. Her zaman da arxanda olacam. Ancaq..." - derinden nefes aldı ve bir anlıq gözlerini yoldan ayırıb mene çevirdi.
"Göz göre-göre yeniden özünü mehv etmeyine göz yumum he?" - fısıldadı çaresizlikle.
"Mene heçne olmayacaq. Bir daha hemin veziyyete düşmeyecem, söz verirem" - güven vermek üçün elini sıxdım. Mene inanmalıydı...
"Yaxşı, ne deye bilerem. Sen artıq qerarını vermisen" - quru gülümsemesini mene gönderib diqqetini yola yönlendirdi.
"İndi hara getmek isteyirsen? Eve yoxsa Nermingile?". Sualıyla bir anlıq duruxsundum. Nermine geldiyimi xeber vermemişdim. Bu deqiqe getmek istediyim yegane yer var idi...
"Nenemin yanına"
* * *
Men önde, Emir menden bir addım geride mezarların arasında irelileyirdik. Soyuq idi...Üzerimdeki gödekçeme berk-berk sarıldım. Üşüyen bedenimmiydi, yoxsa ruhummu onu bele bilmirdim.
Buz bağlamış nezerlerimi etrafda gezdirirdim. Bura o qeder tenhadı ki...Heqiqeten, heç kes unudulmaz deyilmiş...
Sonda, tanış mezarın qarşısında ayaq saxladım.
Nenem...!
Anındaca dodaqlarımdan qopan hıçqırıqla göz yaşlarım sel olub axmağa başladı. Ah, nenem!
Sarsaq hereketle soyuq mermer üzerine eyleşdim. Ona da mı soyuq idi?
"Nene, senin gözel qızın geldi" - titreyen dodaqlarım danışmağıma engel töredirdi.
"Senin vefasız qızın geldi". Soyuq torpağı ovucum arasına alıb sıxdım sanki nenemin elleriymiş kimi. Göyneyen göz bebeklerim buz kimi havayla temasa girince görüş merkezim bulanıqlaşırdı.
"Mene xoş geldin demeyessen, gözel nenem?" - burnumu çekdim - "Yeqin incimisen menden, he?". O melahetli sesi üçün o qeder darıxmışdım ki...Dodaqlarımı soyuq mermer baş daşına basdırdım.
"Seni öpende hemişe bağışlayardın...Barışdıq?". Dodaqlarımdan qopan hıçqırıq dondurucu havaya qarışdı. Bu hiss o qeder

<< 1 ... 7 8 [9] 10 >>