saxlayın,qaçan olmasın. Men qapını sındırıb içeri keçecem,ateş açsam siz de mene kömeye gelin. Qaçsalar atışarıq.
Hüseyn:- Buranın gizli çıxışı yüz faiz vardır.
Günay:- Niye atışırıq axı? Teslim olmasını istesek...
Nermine:- Seni gülleleyer. Bu adam Açelya deyil Günay.
Aytac:- Dediyimi edin,haydi!
Aytacın emri yerine yetirildi Aytac qapını sındırıb içeri daxil oldu,amma heç kimi tapmadı,bütün komanda bir yere yığıldı,evde her terefi axtardılar,amma heç kim tapılmadı.
Hüseyn:- Burada gözleyek?
Nermine:- En yaxşısı beledir.
Aytac:-Siz gözleyin,biz Xumarla etrafı yoxlayaq.
Xumar qapıya sarı getdi,amma ne qeder çalışsa da qapını aça bilmedi.
Xumar:- Qapı açılmır usta.
Aytac:- Nece yeni açılmır?
- Qapını arxadan kilidleyibler.Usta,qapı açılmır!
Günay birden divardakı qırmızı işığı gördü.
Günay:- Bomba!...
Ateşle İskender hava limanına getmek üçün teşkilat binasını terk etdiler. Ele yenice maşına oturmaq isteyirdiler ki, bir nefer arxadan qışqırdı:
- Ebülfez Ateş!
Ateş arxaya döndü. Qarşısındakı oğlan düz onun başını nişan almışdı.
- Yalçın Efendiyevin salamını getirmişem Ebülfez Ateş!
Ateş ölümü hiss etmeye başlamışdı sanki,onu ölümden belke de saniyeler ayırırdı...
Baş hekim Leylanı otağına çağırdı.
Leyla:- Qızların veziyyeti necedi?
Hekim:- Biz elimizden geleni etdik,ancaq...
- Ancaq ne?
Leylanın rengi ağappaq idi,o hekimin deyeceklerini eşitmek bele istemirdi.
- Ancaq ne cenab hekim?...
7.Bölüm sonu

<< 1 ... 3 4 [5]