fikrin yoxdur yeqin ki. - nehayet dillendikde ona fikir vermeden işime davam etdim.
-Yox soyuducunu bezemek üçün alıram.
-Liliya!
-Nedir?! Xoşlamırsansa, yeme.
-Yemeyi menim üçün bişirirsen deyesen.
Başımı qaldırıb Aydına baxdıqda üzündeki narazı ifadeye qehqehe çekib gülmemek üçün özümü gücle cilovlamışdım.
-Yaxşı istediyin kimi hazırlayaram. - söyleyib, nehayet işimizi bitirerek mağazadan çıxdıq.
Eve çatdıqda Aydın her şeyi metbexin ortasına qoyub içeri keçdi.
-Bu gün meni emelli qulluqçu eledi. - deyinerek erzaqları bir-bir soyuducuya yığırdım.
Biraz keçmiş Aydın gelib metbex masasında eyleşerek meni izleyirdi. Men ise onun bu baxışları altında çekinerek hereket edirdim. Deqiqeler sonra tanış bir musiqi qulaqlarımda cingildedikde Aydın yaxına gelerek her iki elini metbex mebeline dayamış, meni çevreye almışdı sanki. Mahnı ise meni iller evvele, uşaqlığıma aparmışdı. Boynumda nefesini hiss etdiyim zaman geriye dönüb eseble onu itelemek istesem de o menden önce davranıb mahnının iki misrasını qulağıma pıçıldadı:
-Холодно в городе
Без тебя стало... - söyleyib hemin an geriye çekildikde mene deyecek söz qoymamışdı.
-Musiqi başımı ağrıdır. Kessen yaxşı olar. - vecsizce söyleyib işime davam etdim.
Bir saat sonra yemek hazır olduqda Aydının kömekliyi ile süfreni hazırlayıb yemeye başladığımız zaman menim fikrim hele de onun bayaqkı hereketinde qalmışdı. Biz ki her şeyi razılıq esasında etmişdik. Ve bir-birimize qarşı heç ne hiss etmirdik. Men zamanla ona haqq vermesem bele hardasa bu hereketi dostunu, onun Meryemle olan münasibetini qorumaq üçün etdiyini anlamışdım. Amma indi etdiyini beynimde heç bir boşluğa yerleşdire bilmirdim. Fikirlerin sonunda ise belke de anlıq bir hereket idi ve o da peşman olubdur deyerek düşünceleri bir kenara qoydum.
-Çox sağol. Her şey eladır. - Aydın üzünde çox az-az gördüyüm mehriban tebessümü ile dillendi.
-Nuş olsun. - söyleyib başımı aşağı saldım.
Artıq getmek üçün hazırlaşdıqda Aydın çekinerek:
-Belke biraz da

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>