oturasan? - deye soruşdu.
-Yox. Getmeliyem. - söyleyib hazırlaşmağa başladım.
-Yaxşı. Çıxaq.
-Ehtiyac yoxdur. - desem bele Aydın artıq hazır şekilde qapıda meni gözleyirdi.
Eve qeder sessiz gelib maşından enmeye hazırlaşarken Aydın:
-Çox sağol her şeye göre. - söyleyib yeniden gülümsedi.
Men ise sadece tebessümle üzüne baxıb maşından endim.
Eve qalxarken Aydının son bir neçe saatdır etdiyi hereketler beynimde dayanmadan fırlanır, meqsedini heç cüre anlaya bilmirdim. O ki meni görmeye gözü olmayan insan idi, indi nece oldu birden bu qeder deyişdi ve mene qarşı nezaketli oldu? Belke bu da onun yeni planı idi?
-Sabaha dünya qeder işim var. Menim fikirleşdiklerime bax. - öz-özüme deyinib düşünceleri beynimde sonlandırdım.
Seher layihenin almanlara teqdimatı keçirilecekdi deye erkenden oyanıb hevesle hazırlaşmağa başladım. Bu demek olar ki, bütün fikirleri mene aid olan ilk layihe idi. Bu sebebden heyecanım yere göre sığmırdı. Erkenden şirkete gedib son defe her şeyi inceleyir, qonaqların çox gözel şekilde qarşılanması üçün elimden geleni etmeye çalışırdım. Biraz keçmiş Celal içeri keçdikde menim de burda olduğumu görüb gülerek:
-Qorxu düşüb canına deyesen. - söyleyib keçib hemişeki yerinde eyleşdi.
-Hemişeki heyecandır. - xefifce gülümsedim. -Artur hardadır?
-İndi otağında idim. Gelir.
Bir neçe deqiqe keçmeden qapı açıldıqda Arturu gözlesem de qarşımda Aydını gördükde başımla salam verib işime davam etsem de onun üzündeki eseb gözümden qaçmamışdı. Keçib yerinde eyleşerek Celal ile söhbetleşir, üzüme de baxmırdı. Amma indiki halda bunu düşünecek deyildim. Artur da geldikden sonra onunla bir xeyli müzakireler aparıb teqdimatı tamamile menim öhdeme buraxmışdı. Vaxt tamam olub almanlar geldikde heyecandan yerimde esir, sehv bir kelme dememek üçün ehtiyatla danışırdım. Yarım saat davam eden teqdimatın ardınca onların üzündeki tebessümden belli idi ki, layiheni beyenibler. Teqdimatın sonlanması ile başlayan danışıqlar müsbete doğru getmiş ve onların razılığa

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>