yanımda eyleşen genc xanımla söhbet edir, onunla ister-istemez xoş bir dialoqumuz alınmışdı. Biraz keçmiş ise her kes salonun ortasına toplanmış, Celalı böyük sürprizle qarşılamağa hazırlaşırdılar. Meryem ise yaxına gelerek meni elimden tutub özü ile birge apardıqda başımı qaldırıb Aydını gördüyüm zaman doğrusu biraz çekinmişdim. Celal geldikde ise her kes onu ses-küyle qarşılayıb tebrik etdikden sonra hezin bir musiqi çalınmış, hemin vaxt men insanların arasından keçib yerime eyleşmek istedikde kimse qolumdan tutub meni özüne çekdikde ilk evvel qorxsam da ardınca başımı qaldırıb Aydını gördükde heç cüre teeccüblenmemişdim. Zor tetbiq etmek onun adeti idi. Etrafa belli etmeden onun qollarından çıxmaq istesem de buna müveffeq ola bilmemişdim.
-Sakit dayan. - qulağıma doğru eyilib söyledi.
-Seni öldürmek üçün elimde kifayet qeder sebebim var. - eseble söyledikde Aydın özünü saxlaya bilmeyib ürekden gülümsedi.
-Bu gün hara qaçacaqsan?
-Bu günün de sonu var.
-Amma hele çox var. - fexrle söyleyib eli ile üzüme düşen saç telimi geriye apardı.
Onunla dalaşmaq, bugünümü mehv etmek istemirdim. Buna göre de sakit dayanıb musiqinin bitmeyini gözleyirdim. Nehayet, musiqi bitdiyi zaman celd addımlarla yanından uzaqlaşıb yerime eyleşdim. Gece boyu baxışları üzerimde gezir, bir deqiqe rahatlıq vermirdi o baxışları. Meclisde biraz sakitlik yarandıqda Meryemle Celalı birge görüb hediyyemi götürerek yanlarına gedib Celalı tebrik etmiş, ardınca biraz söhbetleşerek keçib yeniden eyleşdim. Geceye qeder xeyli reqs etmiş, bezi anlarda hetta Aydının burdakı varlığını bele unutmuşdum. Meclisin sonunda ise Meryemgil meni eve buraxmaq üçün çölde gözleyir, meni ise anam bir neçe deqiqedir telefonda asılı saxladığına göre içeride onunla danışırdım.
-Ana, dedim axı nigaran qalma. Gelirem. - axır onun narahatlığına son qoyub desteyi asaraq çöle çıxdıqda gözüm Meryemi axtarsa da tapa bilmirdim. Pillekenleri düşüb etrafa yeniden baxdıqda Aydını görüb hiss edirdim ki, ne ise baş verib. O,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>