Hekaye facebook...

Rövşenin evi.
Axşam çoxdan düşmüşdü. Axşam yemeyi üçün her kes qonaq otagenda qurulan masanın etrafına yıgışmışdı. Rövşen az keçmemiş gelir. Ellerini yiyub masaya otursada lakin gözleri axtarmaga başlayır. Nezrinin olmadıgını görüb gözleriyle onu axdarır oglunun hereketi Zernigarın gözlerinden qaçmır.
Zernigar. Nezrin yemeyi otagında yedi indi yatıb
Rövşen heç ne demeden yemeyine başlayır. Yemeyini yesede fikri yemekde deyil Nezrin deydi.
Rövşen. (Üreyinde ). Göresen ne olubki bizimle birge yemedi? Yoxsa agrısı var?
Zernigar. Oglum narahat olma uşaga göre tez yemeyini yedi yatdıki sonra uşaq imkan vermiyecek.
Rövşen. Anlamadım.
Zernigar. Deyirem yemeyini ye fikrin Nezrin de qalmasın yaxşıdı uşagın 40 günlüyüne qeder çox vaxt bizimle oturmuyacaq yeqinki
Narahat olma
Rövşen celd yemeyini yeyib heyate çıxır. Nedense çox qeribeydi. Üreyinde qeribe hiss keçirirdi. Bu gün övladı olmuşdu bu gün Rövşen ata olmuşdu amma nedense sevine bilmirdi. Qelbindeki qeribe hisler ona sevinmeye icaze vermirdi. Qorxu hissi ona atalıq hezzini yaşamaqda mane olurdu.
He qorxu. Qorxurdu o. Sebebse aile qurmazdan önce gördüyü kirli işler idi. Hebsxana heyatı qaçaq pullar saxda senedler ve bu cür bir çox cinayetin baş verdiyi bir dünya. Bu dünyanın öz qanunları vardı. Bu qanunlarsa heç neye itaet etmezdi esaslıcası. Bu qanunları Rövşen yazmşdı. Bu qanunları o ta ilk hebsxana heyatına daxil olarken yazmışdı. Bu qanunda xoşbext olmaq yox idi. Ne qeder xoşbextlik isdesen ne qeder çabalasanda sen sonda bedbextsen. Neyse yarıda senin xoşbextliyine mane olur. En esas sa polis.
Polis.....
Rövşen fikirlerden ayrılaraq eve daxil olur. İkinci mertebeye qalxaraq otagına girir. Hemişeki kimi Qapını arxadan kilidleyir.
Etrafa nezer salır. Qadını ve oglu.
Oglu beşiyinde heç neden xebersiz mesumca yatmışdı. Çox mesum idi. Belkede bu dünyada en günahsız yegane varlıq o idi.
Rövşen gobud elleriyle uşagın üzüne sıgal çekir. Uşagen şirin yatışı Rövşenin üzünde qeyri ixtiyari

[1] 2 3 ... 6 >>