meni"
"Sen bu gün işde deyilsen? Mene göre narahat olma. Özüm gedecem"
"Suay, gözle dedim. Birlikde gedecik". Off! Yanaqlarımı hirsle şişirdim. Men ters, o menden de ters!
"Emir!"
"Suay!". Bu seslenişi bilirdim.
"Yaxşı" - deye razılaşdım çaresiz qalaraq.
* * *
Şirketin qarşısına çatınca kemeri açdım.
"Suay" - deye Emir seslenince ona teref çevrildim.
"Bilirem ne deyessen. Bir daha düşün Suay. İncinmeyini istemirem Suay!". Yaşadığı çaşqınlıqdan cesaretlenerek davam etdim.
"Düşündüm, Emir, çox düşündüm. Bundan başqa bildiyim yol tapa bilmedim!". Alnını qaşıdı gerginlikle.
"Anlamıram. Senin Ağazadelerle derdin nedi axı? Ayazla derdin nedi?!". Duruxsundum. Gözlemesem de sonda bu sualı dayana bilmeyib vermişdi. Sadece arxamda olmasını isteyirdim. Sorğusuz sualsız.
"Sebebini soruşmayacağına dair söz vermişdin". Bunu Nerminden başqa heç kime deye bilmezdim. Yoxsa...Yoxsa ölerdim!
"Dayana bilmedim, Suay! Sen heyatını yeniden mehv etmeye çabalarken her şeyden xebersiz buna göz yummağımı isteyirsen menden!". İlk defe mene sesini qaldırmışdı. Onun da sebri buraya qeder idi...
"Seni qoruyacam deye Terane xanıma söz vermişdim. Mene sözümü pozdurursan".
"Yox! yox! Ele düşünme! Eksine sen elinden gelenin artığını edirsen". Bezginlikle nefesini buraxdı. Üzümü ondan ayırıb qarşıya çevirdim.
"Sadece soruşma. Yalvarıram". Bilirem, ona haqsızlıq edirdim. Haqqını heç zaman ödeye bilmezdim, heç bir şeyden xeberi olmadan bu qeder zaman yanımdaydı. Ancaq bu başqadı...
"Yaxşı. Öz bildiyini edessen demek" - üzünü yoldan ayırıb mene çevirdi - "Her zaman arxandayam, ancaq bil ki, bu etdiyini desteklemirem". Dizinin üstündeki elini sıxdım teşekkür edercesine, sonra qapını açdım.
"Suay" - yeniden Emir seslenince dayanıb ona teref çevrildim.
"Eger danışmaq istesen, buradayam". Sadece gülümsedim. Bilirdim dinleyerdi...
Çevrilib açıq qapıdan endim.
"Çıxışda gözleyecem seni" - deyib cavab vermeyimi gözlemeden maşını işe salıb yanımdan uzaqlaşdı. Qalsaydı etiraz edeceyimi

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 13 >>