ferqine varırdı; Anarın onu ezizlemesi,nazını çekmesi üçün darıxmışdı.Hetta arada şirin atışmalarını bele özleyirdi.
Anar bir qeder udqunub söze başlayır"Seni incitdiyimi bilirem...Ayan inansanda-inanmasanda menim üçün deyerin böyükdü...Amma Anam..Yeni seninde valideynlerin var, meni en yaxşı sen anlayarsan"
Ayan'Anar bağla bu meseleni xahiş edirem"
Anar"Dinle..Qelbini çox qırmışam bilirem, hetta mene nifret edirsen...Ancaq seni incitmek heyatımda isteyeceyim en son şeydi.."
Ele bu an ofisiant Anarın işaresinden sonra üzerinde ürek şekli olan keksi getirerek Ayanın qarşısına qoyur. Diqqetle baxıldığında üreyin içinde Ayanın adı yazıldığı açıq-aydın görünürdü.Anar Ayanın elini ovcuna alaraq öz üreyinin üstüne qoyur, Ayanın mesum baxışları onun qelbini daha da titredirdi.
Anar'Ayan, özüme bele etiraf ede bilmediyim bir şeyi deyecem bu gün sene..Bu qelb senin sayende yeniden yaşama qayıtdı..Bu atan qelb yalnız sene aiddi ,senin üçün döyünür..Nese demeyine ehtiyac yoxdu, birce bunu bil ki,men seni sevirem. Her šeyden ve her kesden çox"
Ayan ne deyeceyini bilmeden heyretle izleyirdi baş verenleri. Özünü şirin yuxuda hiss edirdi ve bu yuxudan ayılmaq en son isteyeceyi şey idi..
Anar"Heç ne deme, sadece bunları bilmeyini istedim..Qorxma sözümün üstünde duracam, evlilik anlaşmalı olacaq, sene esla toxunmayacam. İstediyin vaxt boşana bilerik ancaq bunları bilmeyini istedim"sonra ise Heç ne olmamış kimi"yemeyini yedikden sonra seni eve qoyaram "deye dillenir. Ayan beyninden cin vurmuş kimi"yaxşı olar"deyerek sifetini buruşdurur. İçinden"Bu insan esl ayıdı, romantizmden anlamayan esl ayı"deye keçirirdi.
Gülşen kabinetinde eyleşib neçe gündür üstünde elleşdiyi layiheni gözden keçirirdi.Qapının döyülmesi onun işini yarım buraxsada yavaşca"gel"deye dillenmişdi. Elinde gül destesiyle içeri daxil olan Talehi gördükde üzünde ince bir gülümseme yaranır.
Taleh"Gelmek olar? "
Gülşen"Elbette keç"
Taleh"Güller senin üçündü "
Gülşen "Eziyyet çekmisen,çox sağol"deyerek
Xayiw yazinda davamin
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç