bilmemisdim, ders bitmis eve getmek vaxti gelmisdi artiq, Ancaq men qorxurdum, cixisda onu gorecem deye cox qorxurdum. Anama Zeng edib masin gondermelerini istedim. Cox kecmemis masin gelmisdi, eylesib eve gelmisdim. Hec halim yox idi, hem yorucu bir gun hemde olanlar. Bilmirdim bunu anama demeli idim mi yoxsa yox. Ancaq gizletmeyecekdim. Otagimda bir xeyli dusundukden sonra, asagi enmisdim, Anam metbexte yene is gorurdu. Kecib masalardan birini kecib oturdum
G: Ana sene bir soz demeliyem
Anam conub mene baxdi, artiq anlamisdi uz ifademden yaxsi seyin olmadigini
A: de gorum ne olub?
Anam elini silib masanin birini cekib oturdu.
A: ne olub Gülmin, Niye Narahat gorunursen?
Coxda uzatmadan movzuya girdim
G: Ana Bugun Kamran yolumu kesdi
A: hiii Ay Allah. Ne danisirsan Sen? Neyledi sene?
G: hecne Ana hecne. Narahat olma. Nese demek istedi Ancaq imkan vermedim
A: duz etmisen Ana Qurban. Atana deyerem men. Sen narahat olma
G: yox Ana qorxuram. Deme. Yene meni universitetden cixardacaq ne olar deme
A: axi qizim Bunun sonra ne edeceyi...
G: Ana qorxma Birde bele bir sey olsa atama deyersen
Anam evvel etiraz etsede sonra yola gelmisdi
A: yaxsi Amma bax ehtiyatli ol Gülmin cox xahis edirem.
G: Narahat olma
Anamin ellerinden opub gulumsedim, masadan qalxib metbexden cixdim. Biraz rahatlamisdim, en azindan anama demekle duzgun etdiyimi dusunurdum. Otagima qalxib derinden nefes aldim. Ancaq bilmediyim sey ise gelecekde Kamranin elediklerini unutduracaq hadiselerin olmasi idi...
Gunler bir bir otub kecirdi. Kamrandan ses yox idi, buna ancaq sevine bilerdim. Atam kecmisde olanlari unutdurmaq isteyirdi mene. Indi atam ozu kimi davranirdi mene, evvelki kimi pis qeddar yox. Ola bilerdi arada kobudlasirdi, ancaq evvel ki, atam yox idi artiq. Universitet heyatim da, gozel kecirdi, hetda bir iki defe universitetin qarsisinda Vusali gormusdum. Ancaq fikir vermirdim, nede olsa tek men deyildim bu universitetde oxuyan. Bugun ise, qrup yoldasimin dogum gunu idi,

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>